Werken naar vermogen - Main contents
Zoals de meeste mensen werk ik naar vermogen. Ik zie dat heel veel mensen doen. De dame achter de kassa in de supermarkt. De monteur die midden in de nacht naar mijn kapotte auto op de snelweg rijdt en het apparaat weer aan het rijden krijgt. De arts in het ziekenhuis die mensen probeert te genezen. Werken doe je naar vermogen, en hopelijk wordt iedereen daar ook voor gewaardeerd. Het vermogen om te werken is voor de een groter dan voor de ander. Maar wie met plezier kan werken voelt zich trots, heeft gevoel voor eigenwaarde en draait makkelijker mee in de maatschappij.
Dit kabinet kwam met het sympathiek klinkende wetsvoorstel Werken naar Vermogen. Een voorstel dat zo vriendelijk klinkt, dat je niet begrijpt dat iemand daar iets tegen kan hebben...Maar het voorstel is niet wat het lijkt. Het is een valse wolf in schaapskleren. Het gaat om grote hervormingen in de sociale zekerheid, die op termijn 1,8 miljard euro moeten opleveren. De kamer debatteerde er deze week zo’n dertig uur over.
Mariette Hamer heeft op alle manieren geprobeerd om dit voorkomen, maar tot echte wijzigingen leidde deze debatten niet. Het kabinet wil namelijk maar 1 ding en dat is aan de macht blijven. En in dit geval gaat het ten koste van mensen die wel willen werken ook wel kunnen werken, maar voor sommige mensen is een plek op een sociale werkplaats wel het maximum wat ze aankunnen. Dit kabinet weigert dat te zien.
En sommige jonge mensen kunnen door de beperkingen die zij hebben niet hun eigen inkomen verdienen, ook dit wil het kabinet niet accepteren. Ik vind dat hard en meedogenloos. En alsof het nog niet genoeg is raken deze jonge mensen met een beperking ook nog eens het recht op een uitkering kwijt. Sterker nog, wanneer zij nog bij hun ouders wonen hebben zij zelfs geen recht meer op een bijstandsuitkering.
Ook de PvdA weet dat we leven in een tijd waar streng gekeken moet worden naar de uitgaven van de overheid. Daarom hebben wij ook onze plannen, keuzes voor de toekomst van Nederland gepresenteerd. Want wij denken dat het wel anders kan. Maar dit kabinet wil het niet anders. Zij wentelen deze economische crisis af op de mensen die hem niet veroorzaakt hebben en niet sterk genoeg zijn om zich te verdedigen.
In het Catshuis wordt nu al weken gesproken, misschien dat er vandaag een akkoord ligt, misschien volgende week. Rutte, Wilders en Verhagen moeten het met elkaar eens worden, niet omdat zij graag het beste voor Nederland willen. Zij willen ten koste van alles aan de macht blijven. Liever een gedoogconstuctie met elkaar, met hulp van de SGP, dan toegeven dat ze het niet met elkaar eens zijn. Het is de wil naar macht die ze voordrijft, niet hun politieke idealen.