Europees Bankenplan beschermt belastingbetalers onvoldoende - Main contents
We moeten voorkomen dat overheden (en dus belastingbetalers) in de toekomst weer opdraaien voor het overeind houden van Europese banken. Het Bankenplan dat de Europese Commissie woensdag presenteerde, bevat goede voorstellen, maar is te bescheiden, stelt Europarlementariër Bas Eickhout. Ze verbeteren de nationale aanpak van probleembanken, maar een Europese aanpak is juist nodig om belastingbetalers te beschermen.
“In de voorstellen van eurocommissaris Michel Barnier blijven nationale toezichthouders de hoofdrol spelen, zelfs wanneer het gaat om grensoverschrijdende banken”, constateert Eickhout.
Geen sterke Europese toezichthouder
Ook de fondsen die de toezichthouders in kunnen zetten om probleembanken te saneren en spaartegoeden te beschermen blijven nationaal georganiseerd. “Aan de brede roep om een sterke Europese toezichthouder met een eigen Europese stroppenpot geeft Barnier helaas nog geen gehoor.”
In een land als Spanje, waar nu iedereen langzaam z'n spaargeld van de bank haalt, zien we de nadelen van nationaal toezicht. De Spaanse centrale bank greep te laat in bij Bankia en andere wankelende banken, waardoor het vertrouwen in de hele Spaanse bankensector verdampte. De redding van Bankia drijft de Spaanse staatsschuld weer op, met als gevolg dat beleggers het land geen geld meer willen lenen.
“Aan deze dodelijke omhelzing tussen zwakke banken en zwakke overheden kan alleen een eind gemaakt worden met een goed gevulde Europese stroppenpot, beheerd door een toezichthouder met meer tanden dan de huidige Europese Bankenautoriteit”, concludeert Eickhout.
Zo'n stroppenpot zou volgens Eickhout moeten bestaan uit:
-
-Een Europees depositogarantiefonds, voor de bescherming van spaartegoeden tot honderdduizend euro en
-
-Een Europees resolutiefonds, voor het saneren of ontmantelen van probleembanken.
“Want zelfs met hogere kapitaalbuffers voor banken en het scheiden van de nuts- en zakenactiviteiten valt niet uit te sluiten dat een bank omvalt.”
De nationale stroppenpotten die Barnier wil voorschrijven moeten gevuld worden door de banken zelf. “Dat is een goed uitgangspunt als je belastingbetalers wilt beschermen.” Eickhout verwelkomt ook de mogelijkheid om bankobligaties om te zetten in aandelen. Daardoor zullen ook beleggers in de toekomst meebetalen aan de redding van banken.
Te traag en te weinig
Eickhout blijft daarentegen kritisch over de omvang van de nationale bankresolutiefondsen: “Barnier wil deze laten aangroeien tot een totaal van 80 miljard euro in 2023. Dat is te traag en te weinig, amper genoeg om één grote bank te saneren. Zo blijft het risico bestaan dat de belastingbetalers opdraaien voor de fouten van bankiers.”