Duitse strategie voor energie is een heiloze weg - Main contents
B
Nederland heeft een verstandig energiebeleid en moet zich niet van de wijs laten brengen door de Duitse ‘Atomausstieg’. Die leidt tot fors hogere kosten voor economie en samenleving.
Om de sluiting van alle kerncentrales op te vangen wil Berlijn 20% van de stroombehoefte gaan importeren: lees atoomstroom uit Frankrijk. Belangrijker is dat het investeringsprogramma van € 200 mrd op de staatsschuld drukt en de kosten voor Duitse gezinnen en bedrijven snel stijgen. Een studie van de Universiteit van Stuttgart laat zien dat de kosten voor hernieuwbare energie in Duitsland van rond de € 0,07 per KWh in 2000 zijn verdubbeld tot € 0,15 per KWh in 2010.
Wie naar Duitsland kijkt ziet een groeiende staatsschuld, een krimpende en vergrijzende bevolking en een economie waar de kosten voor energie snel stijgen. Met de huidige energiestrategie zijn niet alleen Griekenland en Spanje, maar ook Duitsland een mogelijk risico voor de economische ontwikkeling van Europa. Niet voor niets nemen de klachten en zorgen van huishoudens over de oplopende energierekening toe en worden steeds meer bedrijven vrijgesteld van de stijgende energiekosten.
Het zijn niet alleen deze directe, hoge kosten die tot zorg leiden. Het zijn ook de indirecte kosten. Hernieuwbare elektriciteit heeft elektriciteitscentrales nodig als back-up. Die zullen te weinig uren draaien om commercieel aantrekkelijk te zijn. De rekening hiervan zal gelegd worden bij belastingbetaler, bedrijven en consumenten. Dat zelfs Duitsland conventionele centrales nodig heeft, blijkt wel uit het feit dat er ook in dat land nieuwe bruinkoolcentrales worden gebouwd. Vorige week werd er nog een geopend, vlak bij Venlo. Het nuchtere resultaat hiervan zijn stijgende kosten en verhoogde CO2-uitstoot.
De VVD is hartstochtelijk voorstander van een economie zonder fossiele brandstoffen. We kunnen daarbij kiezen voor een op goede bedoelingen gebaseerde route, met hoge kosten, steeds meer inefficiëntie, steeds meer overheidsingrijpen en een steeds groter risico voor de weerbaarheid van onze economie. Of we kunnen kiezen voor een meer Europese aanpak, waarin landen samenwerken aan een gemeenschappelijke doelstelling. Waarin we niet doen alsof Nederland of Duitsland geïsoleerde eilanden zijn en een eigen suboptimale en dure oplossing moeten kiezen. Een aanpak, waar de markt de keuze maakt voor de meest effectieve en efficiënte vormen van energie en de overheid stuurt op duidelijke normen.
We volgen daarmee de inzet van het kabinet Rutte om na 2020 één doelstelling te hebben: CO2-reductie, met het emissiehandelssysteem als enige instrument.
René Leegte is woordvoerder Energie voor de VVD in de Tweede Kamer. Leegte doet vanmiddag mee met het FD Energiedebat. Info www.fd.nl/fdenergiedebat.