Nieuw Europees fonds voor allerarmsten toont sociale gevolgen eurocrisis - Main contents

Een nieuw in te richten Europees fonds voor armoedebestrijding laat zien dat Europa de sociale gevolgen van de eurocrisis onvoldoende aanpakt. Europarlementariër Marije Cornelissen stelt voor om het fonds zo in te richten dat het aanstuurt op meer participatie en dat het een structurele uitweg uit de armoede biedt. De Europese Commissie presenteerde woensdag plannen voor een fonds dat zich vooral richt op de allerarmsten onder de veertig miljoen Europeanen die niet zelf in hun dagelijkse levensbehoeften kunnen voorzien. Het fonds van 2,5 miljard euro zou van 2014 tot en met 2020 moeten worden ingezet en het moet het verouderde Europese voedselhulpprogramma vervangen.

“Dit voorstel laat zien dat er iets structureel mis is met het economisch beleid van de Europese Unie”, reageert Cornelissen. “Een overtuigende aanpak van de sociale gevolgen van de crisis ontbreekt volledig.”

“Het is ronduit pijnlijk dat de Europese Unie - het rijkste continent van de wereld - de allerarmsten een doekje voor het bloeden toewerpt in de vorm van kleren, schoenen en voedsel.”

Het fonds is behalve een lapmiddel vooral een waarschuwing voor de zittende regeringen dat hun beleid blijkbaar absoluut niet ten goede komt aan de meest kwetsbaren. aldus Cornelissen.

Europese voedselbanken

Het armoedefonds is deels gebaseerd op het oude Europese voedselhulpprogramma dat (vaak via voedselbanken) directe voedselsteun gaf uit de overschotten van het Europees landbouwbeleid. Nu die overschotten nagenoeg zijn verdwenen, wilden veel landen stoppen met het programma. Cornelissen zette zich vorig jaar met succes in voor een overgangsregeling om een plotselinge beëindiging van het vijfentwintig jaar oude voedselprogramma te voorkomen. Het nieuwe fonds richt zich nog steeds grotendeels op het bieden van voedselsteun, maar is uitgebreid met de mogelijkheid om primaire goederen te verschaffen en te assisteren bij het vinden van sociale begeleiding, huisvesting en werk. Al deze steun loopt via lokale hulporganisaties.

Geen permanente liefdadigheid

“De poging van de Europese Commissie om het fonds te moderniseren is slecht gelukt”, constateert Cornelissen. De logica van het fonds blijft gestoeld op directe voedselsteun, uitgebreid met andere basisgoederen. De structurele verbetering van de positie van de meest kwetsbaren door sociale begeleiding naar een waardig bestaan is slechts bijzaak in het voorstel. “Dat moet anders, het mag niet zo zijn dat het antwoord van de Europese Unie op armoede bestaat uit een soort vorm van permanente liefdadigheid.”