Minder regels: it is mei sizzen net te dwaan (niet praten maar doen)

Source: A. (Aukje) de Vries i, published on Sunday, September 9 2012, column.

Als politicus (zowel in de gemeenteraad van Leeuwarden als in Provinciale Staten van Fryslân) zet ik me altijd in voor minder regels, minder bureaucratie en betere dienstverlening voor het bedrijfsleven. Als lijsttrekker van de VVD Leeuwarden was ik in 2010 dan ook super trots dat het verkiezingsprogramma van de VVD Leeuwarden door Actal (het landelijke adviescollege toetsing administratieve lasten) landelijk werd uitgeroepen als het beste op het terrein van de vermindering van de regeldruk.

Je inzetten voor minder regels is eigenlijk altijd een kwestie van blijven knokken. Er is een soort automatische weerstand om regels te schrappen, vergunningen te vervangen door meldingsplicht of algemene regels of procedures te vereenvoudigen.

Op lokaal niveau heeft de VVD in Leeuwarden de onzinnige landelijke regelgeving al eens aan de kaak gesteld met een paar concrete voorbeelden: de oude kaas bij Café Eygelaar die niet op kamertemperatuur bewaard mocht worden, maar vanuit de koeling niet te eten was. En natuurlijk de gehaktbal bij het Oranje Bierhuis. Vanwege het ontbreken van een echte keuken mocht de gehaktbal niet meer worden geserveerd in het Oranje Bierhuis. Na een werkbezoek van de toenmalige verantwoordelijk minister Hoogervorst is dat gelukkig praktisch opgelost door het kleinste keukentje van het land.

Maar in Leeuwarden heeft het ook jaren geduurd voor een door de gemeenteraad aangenomen motie van de VVD om de exploitatievergunning af te schaffen werd uitgevoerd. Een voorstel om de vergunning voor voorwerpen op/aan de weg te vervangen door algemene regels verliep al net zo moeizaam. Terwijl deze beide voorstellen zouden leiden tot minder administratieve lasten voor de ondernemers.

Veel regelgeving is landelijke regelgeving. Ik ben dan ook blij dat in het VVD-verkiezingsprogramma er weer veel aandacht wordt besteed aan minder regels, lagere administratieve lasten en minder betutteling.

Een voorbeeld van de administratieve lasten zijn de kosten die het MKB maakt bij loonbeslag. De VVD wil dat ondernemers (net als deurwaarders) de mogelijkheid krijgen deze kosten door te berekenen aan de schuldenaar.

De VVD is tegen betutteling en dus tegen regels die ondernemers beperken hun zaak op zondag te openen. Het is de keuze van de ondernemer, niet van de overheid. Ondernemers moeten de ruimte krijgen om te ondernemen.

De VVD gaat uit van een overheid die ondernemers vertrouwt, in plaats van wantrouwt. Als een ondernemer controles en inspecties goed doorstaat, kunnen deze worden afgebouwd (de zogenaamde inspectie-vakantie).

Maar ook op terreinen andere terreinen is nog veel te doen, bijvoorbeeld in de ruimtelijke ordening. Daarom wil de VVD de bestaande omgevingswet terugbrengen tot één basiswet. Deze wet moet de waterwet, de crisis- en herstelwet en de wet RO vervangen. Zodat er minder regels, kortere procedures, meer flexibiliteit en transparantie en minder onderzoek en kosten komen.

Ook het Bouwbesluit dat oneindig dik is geworden kan fors worden opgeschoond. De VVD zet zich daar landelijk via Tweede Kamerlid Betty de Boer gelukkig ook voor in. In Fryslân waren er in het verleden voorbeelden van een trap waar de afstand tussen de treden net niet goed was in Blitsaerd/Leeuwarden of de te smalle binnen deuren in Heerenveen. Er is dus nog een wereld te winnen.

Een kleine, krachtige overheid leidt tot minder bureaucratie, minder ambtenaren en minder regels. Want regels zijn er voor de mensen, en niet andersom.

Aukje de Vries

Kandidaat Tweede Kamerlid VVD (nr. 45)