'Vondelingenhuis' ja of nee? - Main contents

Deze week speelde de vraag of de PvdA het wenselijk vindt dat er een 'vondelingenhuis' komt in Nederland. Er is een mevrouw in Dordrecht die daar namelijk het initiatief toe neemt. In dat huis kunnen moeders die hun pasgeboren baby misschien anders te vondeling gelegd zouden hebben, de baby afgeven aan mensen die er dan goed voor zullen zorgen. Waarom zou je zo'n menslievend initiatief niet van harte toejuichen?

Toch vind ik het een slecht idee.

Het belangrijkste argument tegen dit initiatief is, dat een moeder daar anoniem kan blijven, ze hoeft geen gegevens achter te laten. Dat is tegen het belang van het kind: dat houdt zijn leven lang last van de vraag waarom hij 'weg' is gedaan en de vraag wie zijn ouders waren, houdt hem tot zijn dood bezig. In Nederland mag je dus niet anoniem afstand doen van je baby, wij hebben de afspraak dat de gegevens van de ouders bewaard blijven bij de Raad van de Kinderbescherming. Als een kind 16 jaar is geworden, mag het ze inzien. Soms wordt er - na een zorgvuldig onderzoek over de wenselijkheid, alsnog contact gezocht met de biologische moeder. dat kan, maar hoeft niet en is altijd begeleid.

In Nederland hebben we veilige en beproefde afspraken, daar hoeft geen babyluik naast gezet te worden, hoe goedbedoeld dan ook.

Hoe moeten we dan voorkomen dat kinderen te vondeling worden gelegd? Wat mij betreft, door in de zorg voor zwangeren, niet alleen naar de lichamelijke gesteldheid van moeder en kind te kijken. Verloskundigen en gynaecologen zouden ook aan het welzijn van de moeder uitgebreid aandacht moeten schenken. Daarmee wordt paniek na de geboorte voorkomen, omdat er nog tijd is om voor een goede opvang van moeder en kind te zorgen en mocht de moeder dan toch nog afstand willen doen: dan hoeft het kind zich niet zijn hele leven af te vragen waar hij vandaan kwam.