Weeklog Dennis de Jong: Dansen op de vulkaan - Main contents
Het is niet mijn bedoeling om iedereen de stuipen op het lijf te jagen, maar alle zalvende praatjes van Van Rompuy, Draghi en Barroso ten spijt is de eurozone nog verre van stabiel. Het gaat mis in Zuid-Europa en ondertussen dansen de regeringsleiders rustig door. Dansen op de vulkaan, want ieder moment kan er een nieuwe uitbarsting komen. De weeffouten van de eurozone zijn er nog steeds: ongelijke economieën die niet snel genoeg naar elkaar toe kunnen groeien. Zuid-Europa mist nog steeds de mogelijkheid van een eigen munt die kan devalueren. Zonder dat instrument is de slaagkans voor elk van de zwakke eurolanden minimaal.
Zomaar een paar berichtjes uit de afgelopen dagen. In Portugal demonstreerden maar liefst 1.5 miljoen mensen tegen de nieuwe belastingsverhogingen die de regering heeft ingevoerd. ‘Weg met de Trojka’, riepen ze in de wetenschap dat dit beleid door diezelfde Trojka is opgelegd. Voor de goede orde: Portugal heeft minder dan 11 miljoen inwoners. Het gaat hier dus om een massaal volksprotest. In Italië is Monti afgestraft voor een gelijksoortig beleid, eveneens opgelegd door Brussel, al ging het hier met meer fluwelen handschoenen, omdat Italië (nog) geen hulp heeft ontvangen. De eurosceptische politieke stromingen van de komieken Beppo Grillo en Berlusconi waren de winnaars. De staatsschuld is inmiddels opgelopen tot 126% van het BBP en beloopt €2.000 miljard. Allerminst een stabiele situatie. Grillo verwacht een Italiaans faillissement binnen een half jaar. Over Griekenland kan ik kort zijn: ook daar nemen de volksprotesten verder toe met helaas als akelig bijverschijnsel het opkomende fascisme. Levensgevaarlijk. Gisteren maakte vermogensbeheerder Russell Investments bekend Griekenland niet langer als ontwikkeld land te zien, maar als - hoe eufemistisch - opkomende economie. Het eerste ontwikkelingsland binnen de eurozone.
Dit jaar zijn er in Duitsland verkiezingen en Angela Merkel wil tot die tijd geen gedoe. Geen nieuwe hulppakketten, geen crises. Het Brusselse gezelschap speelt dit spelletje netjes mee. De regeringsleiders dansen rustig verder en laten geregeld geruststellende verklaringen horen. Volgend jaar wordt alles beter. De voorspellingen zijn echter grotendeels gebaseerd op de verwachting dat de wereldhandel volgend jaar zal aantrekken. De regeringsleiders vergeten daarbij voor het gemak dat in de VS het stimuleringsbeleid afgelopen week is vervangen door een strak bezuinigingsbeleid. Dit als gevolg van het feit dat Republikein en Democraten het niet eens konden worden over de begroting. Van de VS is dus voor de wereldhandel geen push te verwachten en hetzelfde geldt voor China waar de groei ook afzwakt.
Belangrijker nog is dat de regeringsleiders ogen en oren hebben gesloten voor de ontwikkelingen dichterbij huis. Zuid-Europa staat in brand, maar de regeringsleiders negeren het vuur. Dansen op de vulkaan. Hoe lang kan dit doorgaan?