Weeklog Dennis de Jong: Een vorkje meeprikken in het Europees Parlement voor €2500?

Source: C.D. (Dennis) de Jong i, published on Sunday, May 12 2013.

Nauwelijks opgemerkt in de media, maar niettemin schokkend: deze week kreeg ik van de onvolprezen lobbywaakhond Corporate Europe Observatory kopie van een brief die ze aan de voorzitter van het Europees Parlement hadden toegestuurd. Wat blijkt: de organisatie van voormalige Europarlementariërs geeft bedrijven toegang tot hun jaardiner à raison van €2500 per tafeltje voor acht personen. Maar dan heb je ook wat: gegarandeerde toegang tot Eurocommissaris Malmström die de oud-Europarlementariërs toespreekt en het recht vragen aan haar te stellen. In het bedrijfsleven is dit geen ongebruikelijke praktijk, maar volstrekt onwaardig voor een instituut dat pretendeert het volk te vertegenwoordigen, en bovendien is het in strijd met de eerder aangenomen gedragscode voor (oud-)Europarlementariërs.

 
alttekst ontbreekt in origineel bericht
Bron: Blog Dennis de Jong

Eerder was er het ‘cash for laws’ schandaal, waarin tenminste drie Europarlementariërs ingingen op het aanbod van undercover journalisten van de Sunday Times om voorstellen in te dienen in ruil voor een flink geldbedrag. Na dit schandaal werd er een werkgroep opgericht om een gedragscode voor Europarlementariërs op te stellen. Ik had het voorrecht daar deel van uit te maken en het eindresultaat was niet slecht. Via de gedragscode krijgen we een veel beter inzicht in alle bijbaantjes en giften van Europarlementariërs. Er zijn grenzen gesteld aan de giften en we hebben een regeling tegen belangenverstrengeling. Ook staat er in de gedragscode dat oud-Europarlementariërs die zich bezighouden met lobbyactiviteiten, hun privileges in het EP verliezen en de status van lobbyist krijgen. Dat wil zeggen dat ze alleen toegang tot het EP krijgen, als ze in het transparantieregister zijn geregistreerd.

De gang van zaken rondom het jaardiner lijkt met deze regels in strijd. Hoewel alle bedrijven natuurlijk een tafeltje kunnen huren, zorgen de oud-Europarlementariërs vervolgens erg goed voor hun gasten. Dat zou je goed als lobbyactiviteit kunnen beschouwen. Sowieso vind ik het schandalig dat je invloed voor geld te koop aanbiedt. Dat heet ‘trading in influence’ en wordt volgens het VN-Verdrag tegen Corruptie gezien als een van de mogelijke vormen van corruptie. Maar ik weet wel een oplossing: alle leden van de vereniging van oud-Europarlementariërs die aan dit jaardiner meewerken, verliezen hun privileges, net zoals de gedragscode voorschrijft. In dat geval komen ze het gebouw niet in, tenzij ze zich razendsnel als lobbyisten inschrijven in het transparantieregister. Dan kunnen de bedrijven nog steeds een vorkje meeprikken, maar zitten ze wel gezellig alleen, onder elkaar, en kunnen onze oud-Europarlementariërs buiten ergens naar een frietkot.