Katholieke Volkspartij Jongeren Organisatie (KVPJO) - Main contents

Pas in 1947 zag de eerste officiële jongerenorganisatie van een katholieke politieke partij het licht: de Katholieke Volkspartij Jongeren Groepen (KVPJG). Deze jongerenorganisatie stond onder streng toezicht van de moederpartij. Tot de zestiger jaren waren de jongeren dan ook de partij-jeugd van de KVP i.

Deze houding veranderde vanaf 1965, toen de standpunten een drastische wijziging ondergingen. Zo streefden de jongeren naar een progressieve christendemocratische samenwerking. Als gevolg hiervan kwamen de jongeren in conflict met het hoofdbestuur en stapte een groot deel over naar de PPR i, waarna de KVPJG leegliep en midden jaren 70 zelfs opgeheven werd.

In 1976 stelde het KVP-hoofdbestuur een nieuwe jongerenorganisatie in, die op kon gaan in het CDJA i. Deze fusie vond plaats in 1981.

De KVPJG was tot de jaren 60 de jongerentak van de moederpartij, waarbij hen als belangrijkste doel voor ogen stond om de katholieke jeugd volgens de partijbeginselen op te voeden. Ook heeft de KVPJG altijd gestreefd naar christendemocratische samenwerking.

Tijdens de jaren 60 veranderde de ideologie van de jongeren: zij hadden nog altijd één christendemocratische partij als doel, maar dan wel een met een progressieve signatuur. Dit was het grootste verschil tussen de KVP en de KVP-jongeren in die periode.

De KVPJG kende onder andere een hoofdbestuur en lokale afdelingen. Het hoofdbestuur kende lange tijd een secretaris die door de KVP was aangesteld. De besluitvorming van de jongeren vond plaats tijdens de landelijke congressen.

Pas in 1946 ontstond er iets van een katholieke politieke jongerenorganisatie. Op 10 mei 1947 erkende de KVP de Katholieke Volkspartij Jongeren Groepen (KVPJG) als officiële jongerenorganisatie. De KVP hield scherp toezicht op de jongeren, door middel van een (betaalde) jongerensecretaris die uit de KVP afkomstig was. Aan de andere kant had de voorzitter van de KVPJG een plek in het hoofdbestuur van de KVP.

De KVPJG diende om de jongeren te vormen tot goede KVP'ers. Alle financiële middelen van de jongeren waren afkomstig van de moederpartij, omdat het lidmaatschap gratis was. Daarnaast werden alle KVP'ers tot 30 jaar automatisch lid van de Jongeren Groepen.

Tijdens de zestiger jaren veranderde de relatie met de moederpartij: het automatische lidmaatschap werd opgeheven en lokale afdelingen mochten nu zelf contributie vragen. De toon van de jongeren werd steeds linkser en steeds progressiever. Dit botste met de koers van de partijleiding, waarna een groot aantal KVP-jongeren overstapte naar de PPR.

Deze leegloop was het begin van het einde voor de KVPJG. De leden liepen weg en de organisatie werd minder actief. Daar tegenover stond dat de KVPJG sinds 1970 twee jongeren op de landelijke kieslijst mocht plaatsen. In 1972 ontstond een federatie van de KVPJG met de CHJO i, maar die bleek niet een lang leven beschoren te zijn. In datzelfde jaar vond het laatste KVPJG-congres plaats en kort daarna hief de KVPJG zichzelf op.

In 1976 nam het KVP-bestuur het initiatief om alsnog een jongerenorganisatie op te zetten, in eerste instantie via de Stichting Politiek Jongerenwerk KVP. Nog in november dat jaar werd de stichting omgedoopt tot Vereniging KVP-Jongeren (KVPJO). Hier lagen twee redenen aan ten grondslag: ten eerste, omdat er sprake was van een christendemocratische samenwerking, waar katholieken deel van uit moesten maken. Als tweede speelde ook de in dat jaar ingestelde subsidie een rol: de KVP wilde de subsidie voor politieke jongerenorganisaties niet mislopen. In 1980 kwam het CDA i tot stand, waarna in 1981 ook de jongeren fuseerden.

Gegevens

Meer over