Het jaar van John Kerry - Main contents
Nu we toch de balans van het politieke jaar aan het opmaken zijn, mag het buitenland niet ontbreken. Wie is de politicus die internationaal het meest voor elkaar kreeg in 2013? Voor de hand liggende kandidaten zijn Poetin die de meeste krantenkoppen scoorde en Xi Jinping die werd ‘gekozen’ tot president van het herrijzende China. De man die dit jaar echter echt het verschil wist te maken is wat mij betreft ‘JFK’, oftewel John Forbes Kerry.
Je zal Hillary Clinton maar opvolgen, de meest bereisde Secretary of State uit de geschiedenis en populairder dan ooit (klaar voor 2016?). Je zal de bagage van een verloren presidentsrace met je mee moeten dragen (van George W. Bush nog wel). Kerry lijkt er geen moeite mee te hebben. Na de kater van 2004 pakt hij de draad weer op. Vanaf 2009 is hij voorzitter van de prestigieuze Senate Committee on Foreign Affairs. Logisch dus dat Obama juist hem kiest als zijn nieuwe buitenlandman.
Na drie jaar stilstand kondigt Kerry de hervatting van het vredesproces tussen Israël en de Palestijnen aan. Vanaf zijn aantreden reist hij veelvuldig naar de regio. Ook na de start van de besprekingen is hij met grote regelmaat bij Netanyahu en Abbas op bezoek om de druk op de ketel te houden. Of een echte doorbraak op handen is zeer de vraag, maar voorlopig houdt Kerry vast aan zijn doelstelling om komend voorjaar tot een historisch akkoord te komen.
Je dient Flash geïnstalleerd te hebben om deze pagina te bekijken.
9 september - “It can’t be done, obviously”
Het is eigenlijk niet meer de vraag of maar vooral wanneer de VS een aanval op Syrie zal inzetten. En dan zegt Kerry op een persconferentie in Londen plots tussen neus en lippen door iets opvallends: als Assad binnen een week zijn chemische wapens opgeeft, valt er te praten. Een slip of the tongue? Een meesterzet? Hij zal het waarschijnlijk pas in zijn biografie prijsgeven. Maar met het muizengaatje dat Kerry creëert, wordt een militaire interventie afgewend en krijgen de VN en de OPCW de kans om hun werk te doen. Daarmee dus eigenlijk ook hét politieke moment van het jaar.
Waarschijnlijk de grootste diplomatieke doorbraak van het jaar. Na zijn aantreden als president van de Islamitische Republiek Iran start Rouhani een charmeoffensief in richting van het Westen. Kerry pakt de handschoen op en start geheime besprekingen. Parallel wordt in “E3+3”-verband onderhandeld. Eind september komen de lijntjes in Geneve samen en wordt een interim-akkoord over Iran’s kernprogramma gesloten. Kerry verdedigt de deal in een kritisch Congres en zet in op een definitief akkoord in 2014.
To be continued?
Het is te hopen dat Kerry zijn successen komend jaar voort kan zetten. Voor de belangrijkste prestaties van 2013 geldt immers dat 2014 het jaar van de waarheid wordt. Maar de eerstvolgende datum zou wel eens direct de belangrijkste kunnen zijn: 22 januari. Dan gaat - eindelijk - de vredesconferentie voor het door de burgeroorlog verscheurde Syrië van start.