Stil in Den Haag - Main contents
Titel - Stil in Den Haag
-
-a.userlink { color: #000000; } a.userlink:visited { color: #404040; } a.userlink:hover { color: #7F7F7F; } font[size="1"] { font-size:10px; } font[size="2"] { font-size:13px; } font[size="3"] { font-size:16px; } font[size="4"] { font-size:18px; } font[size="5"] { font-size:24px; } font[size="6"] { font-size:32px; } font[size="7"] { font-size:48px; } .GuestBookMessage { font-family: Trebuchet MS; color: #000000; font-size: 13px; } .GuestBookMessageRow { font-family: Trebuchet MS; color: #000000; font-size: 12px; } .GuestBookHeader { font-family: Trebuchet MS; color: #000000; font-size: 12px; }Bron: Blog Michiel Servaes (PvdA)Bron: Blog Michiel Servaes (PvdA)Bron: Blog Michiel Servaes (PvdA)Bron: Blog Michiel Servaes (PvdA)Bron: Blog Michiel Servaes (PvdA)Bron: Blog Michiel Servaes (PvdA)Bron: Blog Michiel Servaes (PvdA)Bron: Blog Michiel Servaes (PvdA)Bron: Blog Michiel Servaes (PvdA)Bron: Blog Michiel Servaes (PvdA)
Stil in Den Haag
2 juli 2014Bron: Blog Michiel Servaes (PvdA)Nog even en het is stil op het Binnenhof. Morgen is de laatste dag van het parlementaire jaar, daarna begint het zomerreces. Zelf heb ik nog één debat in de plenaire zaal - over het Midden-Oosten. Dat stond al een tijdje gepland, maar met de tragische gebeurtenissen van de laatste dagen in Israël en Palestina is het weer vol in de actualiteit. Veel verder dan oproepen tot terughoudendheid en bezinning bij beide partijen komen we waarschijnlijk niet. Een beroep op gematigde krachten, zodat extreme krachten niet de overhand krijgen en er niet nog meer slachtoffers te betreuren zullen zijn.
Het mislukken van de vredesonderhandelingen en de nieuwe escalatie van het Israëlisch-Palestijns conflict zou model kunnen staan voor de hele regio. De ellende van de Syrische burgeroorlog, de angstaanjagende opkomst van ISIS, het herstel van het repressieve regime in Egypte en juist de afwezigheid van enig effectief gezag in Libië. ‘Te veel brandstichters, te weinig brandweermannen’, zo vatte de Amerikaanse journalist Thomas Friedman deze week de situatie in het Midden-Oosten kort en somber samen. De internationale gemeenschap staat erbij en kijkt ernaar, zo lijkt het soms wel.
Zelf heb ik ook meer met de doordachte stijl van Obama dan met de cowboy-manieren van Bush. Ik realiseer me zeer dat de EU nog lang niet de politieke eenheid vormt om een beslissende rol te kunnen spelen. En ik weet dat Nederland een van de grootste donoren is als het om humanitaire hulp gaat. Maar wat schuurt het soms. Wat duizelt het bij de onwaarschijnlijke aantallen doden en vluchtelingen. Wat knaagt het als ik de verhalen hoor van doodgewone mensen die dit allemaal door moeten maken. Oog in oog met ze sta in een opvangkamp in de regio of tijdens een gesprek in een zaaltje in de Kamer.
In mijn eerste jaar als buitenlandwoordvoerder ging het veel over wat inmiddels ‘de gordel van onzekerheid’ rondom Europa wordt genoemd. Van Mali in het Zuidwesten, tot Rusland in het Noordoosten. En alles daar tussenin dus. Mooie debatten over zwaarwegende vraagstukken: Stille diplomatie of harde sancties? Norm handhaven of vorm volgen? Handel drijven of mensenrechten verdedigen? Amerikaanse leiding of Europese koers? Wel of niet Nederlandse militairen uitzenden?
Vanaf morgen dus tijd voor reflectie. Raar, want de wereld trekt zich natuurlijk helemaal niets aan van Haagse recessen. Maar goed, wie weet helpt even afstand nemen wel om de razend complexe wereld om ons heen een klein beetje beter te leren begrijpen.
(Overigens ligt het Kamerwerk de komende weken niet helemaal stil. Ter voorbereiding op o.a. EU-bijeenkomsten worden zogenaamde Schriftelijke Overleg-rondes gehouden. Ook kan de Kamer op ieder moment besluiten het reces te onderbreken. Dat gebeurde vorige zomer toen het Egyptische leger hard ingreep bij protesten).