Weeklog Dennis de Jong: Open Air in Europa - Main contents
Het was een verhitte discussie over Europa gisteren in Open Air, en dat niet alleen vanwege de hitte buiten. De SP’ers overstelpten Harry van Bommel en mij met vragen over Europa. Over hun ergenissen: de verspilling, de hoge salarissen en natuurlijk de eurocrisis. De kern van de discussie in Arnhem, en ook in het algemeen van het Europadebat gaat echter over menswaardigheid. Laten we de financiële markten en de neoliberale managers van grote bedrijven in Brussel de dienst uitmaken, of pakken we de macht terug en gaan we samen met gewone mensen in heel Europa aan de slag. De SP staat voor het laatste: geen trucjes meer, geen achterkamertjes en geen eurocratische machtsspelletjes.
Het hoofdprogramma vond natuurlijk op het hoofdpodium plaats, maar tijdens Open Air waren er ook debatjes in kleinere zalen. En dat gedurende de paar uur die de SP’ers kregen om het Openluchtmuseum te bezoeken. Je zou verwachten dat die zalen dan ook leeg waren, maar bij het Europa debat moesten veel mensen zelfs blijven staan, omdat de stoelen allemaal bezet waren. Dat toont niet alleen de gemotiveerdheid van de gemiddelde SP’er, maar geeft ook aan dat mensen heel goed beseffen dat wat de komende jaren in Brussel gaat gebeuren, ook heel Nederland raakt. Van de Rijksbegroting tot ons loonstrookje, van de pensioenen tot de thuiszorg, overal heeft Brussel wel een vinger in de pap.
Harry en ik maakten duidelijk dat met premier Roemer ook in Brussel een ander geluid gaat klinken. Zo’n ontwikkeling staat niet op zichzelf: ook in andere lidstaten gaat het roer om. Denk maar aan Frankrijk, waar president Hollande een totaal andere koers vaart dan zijn voorganger Sarkozy. De conservatieve Duitse bondskanselier Merkel komt steeds meer alleen te staan. Emile kan via hechte bondgenootschappen met andere lidstaten die verandering willen, zorgen voor een frisse wind in Europa. Zo kan hij ervoor zorgen dat de oproep van het Europese armoedenetwerk wordt gehoord en dat regeringsleiders terdege rekening moeten gaan houden met de effecten van hun plannen voor de mensen die het niet breed hebben en waarvan er helaas in Europa steeds meer bij komen. Hij kan er ook voor zorgen dat de oproep van de vakbeweging voor een sociaal pact serieus genomen wordt. De Nederlandse vakbeweging wil graag dit najaar nog spijkers met koppen slaan. Geen afbraakbeleid maar werk dat loont. Geen uitbuiting van zogenaamd ‘gedetacheerde’ werknemers, maar gelijk loon voor gelijk werk. Er is in Brussel zo ontzettend veel te doen. Ik hoop van harte dat Emile als premier ook nog tijd voor Den Haag overhoudt.