Weeklog Dennis de Jong: de invloed van bankiers op regeringsleiders - Main contents
De afgelopen week zagen we de Europese regeringsleiders maar liefst twee keer bijeenkomen. Tijdens de eurotoppen was alweer een cruciale rol weggelegd voor de toplobbyist van de financiële instellingen, de voorzitter van de Deutsche Bank, Josef Ackermann. De regeringsleiders moesten wel: doel was namelijk een deal te sluiten over afschrijving van de Griekse schuld met 50%, en dat alles op basis van ‘vrijwilligheid’. En zo leveren de regeringsleiders zich over aan de financiële lobby. Geen wonder dat zij gevoeliger waren voor wat deze lobbyisten van de ‘financiële markten’ te zeggen hadden, dan wat de actievoerende burgers in Europa beweegt. Bestrijding van de financiële lobby is onderdeel van ons Actieplan tegen Speculanten, maar er is nog een lange weg te gaan. Daarom blijft de Tour d’Europe van groot belang, de serie van bijeenkomsten in het land waarin SP-volksvertegenwoordigers uitleg geven over de eurocrisis en onze oplossingen: alle SP-afdelingen hebben de taak mensen op straat te overtuigen van de noodzaak de financiële lobby te bestrijden. Van de gevestigde politiek zal het niet komen, die zijn met huid en haar aan deze lobby overgeleverd. Dus zal het van ‘de straat’, incl. bewegingen als Occupy! moeten komen.
De regeringsleiders zijn door de financiële lobby flink in de tang genomen. Zoals de SP al anderhalf jaar zegt, is de Griekse schuld onhoudbaar. Alleen een ‘herstructurering’, d.w.z. een gedeeltelijke kwijtschelding van de schuld kan Griekenland de basis bieden om er op den duur weer bovenop te komen. Je kunt dat als land zelf doen: als de Grieken tegen de banken zeggen dat ze ‘failliet’ zijn en het grootste deel van hun schuld niet meer terugbetalen, kan dat. De gevolgen zijn dan groot: banken verliezen vertrouwen in zo’n land en bovendien gaan de eigen Griekse banken failliet, want die hebben heel veel Grieks schuldenpapier. Het wordt daarmee heel moeilijk om als overheid op de korte termijn weer geld te lenen. Op langere termijn ligt dit meestal anders, want de financiële markten hebben een geheugen als een zeef. Zo heeft Argentinië een aantal jaren geleden deze methode toegepast en het land bestaat nog steeds.
In Europa ligt dat moeilijker: de Grieken hebben immers de euro en een failliet van Griekenland betekent niet alleen dat het vertrouwen in Griekenland inzakt, maar ook dat in andere zwakke eurolanden, zoals Portugal, Ierland en Italië, die op hun beurt dan ook failliet zouden kunnen gaan. Daarom doen de regeringsleiders er alles aan een dergelijk ‘onbeheerst’ faillissement te voorkomen. Tegelijkertijd betekent dit dat ze tot zaken moeten komen met de financiële lobby. Vandaar dat de toplobbyist de laatste tijd steeds aanwezig is bij dergelijke toppen. Voor Griekenland is het nu van belang dat de banken daadwerkelijk mee gaan betalen, maar verder moet aan deze gijzeling van regeringsleiders door de financiële lobby zo snel mogelijk een einde komen. De financiële wereld moet op de schop en de macht van de speculanten moet gebroken worden: dat is de kernboodschap van Occupy! en dat is ook de gedachte achter ons Actieplan tegen Speculanten (http://www.sp.nl/europa/downloads.110907_speculatieplan.pdf).
Voor wie wat meer wil weten van de financiële lobby, kijk eens naar de website van het Institute of International Finance: http://www.iif.com/about.
In hun jaarrapport staat dat ze per jaar een kleine €30mln. te besteden hebben en dat ze bij iedere belangrijke vergadering in de wereld vertegenwoordigd zijn.
Volg mij ook op twitter: @ddjong