Weeklog Dennis de Jong: onzichtbare scenario’s van de eurocrisis

Source: C.D. (Dennis) de Jong i, published on Sunday, September 18 2011.

Zowel in Den Haag als in Brussel waren we erg gespannen: minister De Jager zou ons nu eindelijk vertellen wat er zou gebeuren, als Griekenland daadwerkelijk failliet zou gaan of zelfs de eurozone zou verlaten. Ik had de Europese Commissie al meer dan een jaar geleden om dergelijke informatie gevraagd, maar dit waren toen volgens de Commissie ‘geen opties’. Minister De Jager had zo zelfs voor Brusselse parlementariërs een unieke informatiebron kunnen worden. Het heeft niet zo mogen zijn: alleen met gesloten deuren is de minister bereid de Kamerleden in te lichten. Zoiets past in een dictatuur, maar niet in de democratie die Nederland geacht wordt te zijn.

alttekst ontbreekt in origineel bericht
Bron: Blog SP

Ik verwacht dat Ewout Irrgang morgen te horen krijgt van de minister dat hij die informatie met niemand, en dus ook niet met Europarlementariërs mag delen. Dus blijft het Europese Parlement waarschijnlijk nog steeds verstoken van essentiële informatie. Nog erger is het dat ook de burger die informatie niet krijgt. Dat is toch geen democratie meer? Wel belastinggeld uitgeven, maar er geen enkele verantwoording over afleggen. En dat allemaal omdat dit op de beurs tot onrust zou kunnen leiden. Kennelijk is die onrust belangrijker dan de onrust bij veel gewone mensen. Ik vind dat regelrechte achterkamertjespolitiek.

Het is allang duidelijk dat we door de te snelle invoering van de euro en het erbij laten van economisch te zwakke lidstaten nu te maken hebben met een gigantische eurocrisis. Ieder scenario ziet er al even zwartgallig uit: gaan we eindeloos door met geld storten in een bodemloze put? Of laten we Griekenland failliet gaan? Of gaat Griekenland, gevolgd door wellicht andere zwakke broeders de eurozone verlaten? Geen enkel scenario ziet er goed uit. Maar als burgers en als volksvertegenwoordigers hebben we er recht op te weten hoe erg het allemaal kan gaan worden. De huidige onzekerheid is voor gewone mensen nog erger dan het ongetwijfeld slechte nieuws zelf. Dus, kom op, minister De Jager, geef die informatie gewoon en trek je voor één keer niets aan van de beurzen en de financiële markten.

Op nog een ander punt faalt Europa: wat er ook moge gebeuren, het is duidelijk dat Zuid-Europa zich nooit zal kunnen herstellen als de voortwoekerende corruptie niet snel wordt aangepakt. Langzamerhand wordt duidelijk dat voor de structurele verbetering van die economieën zo ongeveer een Marshall plan nodig is. Maar zo’n plan heeft geen enkele zin, als het geld verdwijnt in de zakken van corrupte ambtenaren. Daarom vroeg ik afgelopen week Eurocommissaris Malmström of er inmiddels een masterplan is voor de corruptiebestrijding in Griekenland en andere zwakke eurolanden. Dat is er dus niet. Pas in 2013 komt de Commissie met wat voorstellen. Net zoals er nog geen afdoende maatregelen genomen zijn tegen speculanten. Het zou fijn zijn als Brussel eens deed wat het moet doen. Dan blijft er ook minder tijd over om zich te bemoeien met al die dingen die we beter nationaal kunnen regelen.