Weeklog Dennis de Jong: het scorebord van De Jager - Main contents
Tijdens de regioconferenties in Bergen op Zoom en Arnhem mocht ik de afgelopen twee zaterdagen de discussie over de economische crisis inleiden. Het centrale thema was steeds: we worden voor de gek gehouden door het kabinet Rutte. Over de zogenaamde noodzaak om te bezuinigen, over de gevolgen van de bezuinigingen voor mensen met een laag of middelbaar inkomen en over wat het kabinet aan bevoegdheden overdraagt aan Brussel. Wat dat laatste betreft, heeft minister De Jager iets meer dan een week geleden ingestemd met de indicatoren waarop Brussel mag gaan toetsen: daaronder ook zaken als de loonontwikkeling en de huizenprijzen. De komende weken gaan de Europese ministers van Financiën dit verder uitwerken, maar de hoofdlijnen staan wat hen betreft al vast: de Europese Commissie mag dwingende aanbevelingen doen, als de lonen volgens haar te hard stijgen of als de huizenmarkt instabiel is.
Premier Rutte mag dan een makkelijke prater zijn, erg nauw met de waarheid neemt hij het niet. Terwijl het Centraal Plan Bureau heeft uitgerekend dat Nederland volgend jaar ook zonder bezuinigingsmaatregelen al onder de Europese normen blijft, voert het kabinet een ideologische strijd om de overheid kleiner te maken. Het wordt steeds duidelijker dat dit kabinet de crisis gewoon gebruikt om mensen bang te maken en hoopt dat ze accepteren dat studenten gekort worden, veel mensen niet langer via de sociale werkplaatsen kunnen blijven werken, en ambtenaren hun baan dreigen te verliezen, om maar een paar voorbeelden te noemen. Steeds meer maatregelen moet het kabinet uitstellen, omdat mensen niet gek zijn: laat Rutte eerst maar eens aantonen dat het CPB ongelijk heeft en de overheidsuitgaven echt de pan uit rijzen. Dat doet het kabinet niet, omdat dit ook niet mogelijk is: de drastische bezuinigingen die Rutte voorstelt, zijn helemaal niet nodig en sterker nog, zij leiden juist tot minder economische groei en banenverlies.
Ook over de gevolgen van de bezuinigingen probeert het kabinet ons te misleiden: niemand zou erop achteruit gaan, maar in werkelijkheid wordt de rekening van de crisis gelegd bij de 75% laagste inkomens. De 25% topinkomens gaan er zelfs op vooruit.
Ook over Europa liegt het kabinet ons voor. Terwijl Rutte blijft beweren dat er feitelijk voor Nederland niets verandert, gaat minister De Jager van Financiën akkoord met het ene na het andere controlevoorstel. Had hij eerder al ingestemd met het pakket wetsvoorstellen van de Commissie dat het kader biedt voor ingrijpen vanuit Brussel in lonen, pensioenen en overheidsuitgaven in het algemeen, nu vult hij dit al driftig in met zijn Europese collega’s. De overeenstemming over indicatoren is een belangrijke stap op deze weg. De volgende stap zal zijn om de indicatoren allemaal van een streefcijfer te voorzien. Als je dat cijfer niet haalt, dan krijg je straf van Brussel. En niet zo weinig ook, want het gaat om miljardenboetes. En zo wordt de Europese economische regering stap voor stap ingevoerd.
De leden op de regioconferenties waren strijdbaar: al die leugens van dit kabinet, die willen we aan de kaak stellen. De afdelingen willen materiaal over de crisis en de antwoorden van Rutte, Brussel en over de alternatieven van de SP. Dat materiaal krijgen ze natuurlijk, maar belangrijker nog, steeds meer afdelingen zijn zich ervan bewust dat Brussel geen ver-van-mijn-bed show is, maar dat we in het kader van de campagne ‘De Klauwen van Europa’ mensen continu bewust moeten maken: hun lonen en pensioenen zijn in het geding, en hun publieke voorzieningen. Als SP’ers gaan we alle leugens van Rutte aan de kaak stellen: over zijn Nederlandse beleid en de gevolgen ervan én over zijn optredens in Brussel.