Weeklog Dennis de Jong: Bezuinigen? Stoppen met Galileo! - Main contents
De voorzitter van de meerjarenbegrotingscommissie zei afgelopen week dat mensen die op de Europese begroting willen bezuinigen, dan maar eens moeten aangeven waar dat zou kunnen. Die uitspraak toonde maar weer eens aan hoe moeilijk het is om mijn collega Europarlementariërs te laten inzien dat je niet in Brussel met geld kunt blijven smijten, terwijl op nationaal niveau de meest kille bezuinigingsmaatregelen worden doorgevoerd sinds begin jaren ’80. Als SP hebben we een hele reeks voorstellen om de Europese verspilling tegen te gaan. Eén daarvan kan in één klap miljarden besparen: stoppen met de ontwikkeling van een (overbodig) Europees GPS-systeem genaamd Galileo.
Galileo staat voor een satelliet navigatiesysteem dat je bijvoorbeeld nodig hebt voor je TomTom. Ook voor vliegtuigen is het van groot belang, omdat ze daarmee hun positie kunnen berekenen. Nu is er al zo’n systeem dat veel mensen wel kennen, al was het maar van je mobieltje: het GPS-systeem. Het mooie van GPS is dat het gratis is. Alleen: het is door de VS ontwikkeld en dus is Europa voor de toepassing van dit systeem afhankelijk van Amerika. Dit was een van de redenen om aan de ontwikkeling te beginnen van een eigen Europees systeem, met eigen satellieten. Oorspronkelijk moesten zo’n 30 satellieten gelanceerd worden, uiteindelijk is dit teruggebracht tot 22. Een dure grap om op dit gebied niet afhankelijk te zijn van de VS.
Er waren ook andere redenen om in het jaar 2000 aan Galileo te beginnen: we zouden een product op de markt kunnen zetten dat ook door andere landen zou worden afgenomen. Dus dat betekende winst en werkgelegenheid, dacht men. Het duurde echter zo lang todat over alle procedurele en technische kwesties overeenstemming was bereikt, dat landen als China, India en Japan inmiddels hun eigen systeem aan het ontwikkelen zijn. Het is dan ook zeer onwaarschijnlijk dat Galileo buiten Europa zal worden toegepast.
Ondertussen zijn de kosten enorm uit de hand gelopen: oorspronkelijk zou het bedrijfsleven meebetalen, maar door alle onzekerheid trok het ene na het andere bedrijf zich terug. En zo komen de kosten helemaal voor rekening van de belastingbetaler. Het gaat volgens berekeningen van Open Europe om een bedrag van €22,2 miljard, terwijl de oorspronkelijke begroting uitging van een bedrag van €7,7 miljard, waarvan €2,6 voor rekening zou komen van de belastingbetaler en de rest door deelnemende bedrijven zou worden opgebracht.
Het is altijd moeilijk voor Brussel om een initiatief als mislukking te zien en hier consequenties uit te trekken. Wat mij betreft stoppen we met het hele project. Maar op zijn minst zou de Commissie het Europees Parlement eens moeten voorzien van een geactualiseerde kosten-baten analyse. Was er geen goed Nederlands spreekwoord ‘beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald’? Dat is hier volgens mij helemaal van toepassing. Dat scheelt vele miljarden.