Weeklog Dennis de Jong: IJzig asielbeleid - Main contents
Voor onze politieke groep in het Europees Parlement volg ik o.a. de onderhandelingen over de Dublin-verordening. Dat is het systeem dat regelt welke lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van een asielverzoek. De lidstaten hebben onlangs hun positie bepaald en alle voorstellen van het Parlement om dit systeem wat humaner te maken, zijn gesneuveld. Daarmee is nog niet het laatste woord hierover gezegd want Parlement en Raad (de lidstaten) moeten het uiteindelijk met elkaar eens zien te worden. Maar het is wel een veeg teken. Het past mooi bij het beleid van het huidige Nederlandse kabinet. Nog steeds worden afgewezen asielzoekers achter de tralies gezet, hoewel dat in strijd is met Europese regels, en nu wordt illegaal verblijf ook nog eens strafbaar gesteld. Een ijzig klimaat, en dat niet alleen in de winter…
De Dublin-verordening regelt de verantwoordelijkheid voor de behandeling van asielverzoeken binnen de Europese Unie. In principe moet je asielverzoek daar worden behandeld waar je de Europese Unie in bent gekomen. Daar zit natuurlijk iets oneerlijks in, want sommige lidstaten hebben nu eenmaal langere buitengrenzen dan anderen. In landen als Griekenland leidt dit tot enorme problemen. Nu waren de Grieken nooit echt goed in het opzetten van een rechtvaardige asielprocedure, maar ergens heb ik wel begrip voor hun situatie. Juist op dit moment komen in Griekenland de meeste asielzoekers de EU binnen en dus heeft dat land wel erg veel verzoeken te behandelen.
Deze week sprak ik met de Nederlandse kandidaat directeur voor het nieuwe Europese asiel agentschap. Hij verzekerde mij dat de verbetering van de situatie in Griekenland voor hem prioriteit nummer één was. Maar daarbij hoort dan ook wel een soort noodprocedure, als door de Europese Commissie voorgesteld, zodat landen als ze overspoeld worden met asielverzoeken, kunnen rekenen op de solidariteit van andere lidstaten die dan een beperkt aantal asielverzoeken kunnen overnemen. En juist die noodprocedure is door de lidstaten van de hand gewezen. Hoewel Griekenland op zich mee blijft werken aan verbetering van de eigen procedures, denk ik dat dit zonder noodprocedure erg moeilijk gaat worden: daarvoor is het aantal asielverzoeken op dit ogenblik gewoon te hoog.
Maar ook andere verbeteringen van het systeem, voorgesteld door het EP, haalden het niet: zo wordt er niet meer gedaan om te zorgen dat gezinnen niet uit elkaar worden gerukt. Opvallend is verder dat de lidstaten af willen van de regels over detentie. Kennelijk willen meer landen het Nederlandse beleid overnemen, waarbij detentie niet langer uitzondering maar regel is, zodra het asielverzoek is afgewezen. Dat geldt in een aantal gevallen ook voor kinderen, en voor ex-asielzoekers die willen meewerken aan hun vertrek, maar die door hun land van herkomst niet meer worden teruggenomen. Kortom, het asielbeleid is niet langer humaan, ook niet meer streng maar rechtvaardig, maar ronduit ijzig. Ik heb dan ook nog veel te doen op dit gebied, om er in ieder geval aan bij te dragen dat er vanuit het Europees Parlement nog een ander, humaner geluid blijft klinken.
Reageren kan: eurofractie@sp.nl