Weeklog Dennis de Jong: Staking in Brussel - Main contents
De komende week gaat er gestaakt worden in Brussel. Door ambtenaren die vast willen houden aan 3.7% loonsverhoging in plaats van de 1,8% waarover de lidstaten het in december eens waren geworden. Formeel hebben ze gelijk, maar je vraagt je toch af waar hun gevoel voor solidariteit is met al die mensen die door de crisis getroffen zijn.
Zojuist berichtte het nieuws dat veel kleine zelfstandigen een beroep hebben moeten doen op de voedselbanken, omdat zij door de crisis de eindjes niet meer aan elkaar hebben kunnen knopen. Daarnaast neemt het aantal werklozen nog steeds toe en staan salarissen en uitkeringen overal in Europa onder druk.
Dit soort berichten lijkt maar niet tot Brussel door te dringen. Daar gaan we nu vooral stoeien over een non-probleem: de afgelopen weken is mijn Inbox volgestroomd met e-mailberichten waarin de vakbonden van EU-ambtenaren aankondigen volgende week te gaan staken. Normaal denk ik bij stakingen aan mensen voor wie dit nog de enige uitweg is, omdat ze verder volledig onder de voet gelopen dreigen te worden. Een staking om de AOW te redden, zou ik me bijvoorbeeld goed kunnen voorstellen. Maar hier gaat het om mensen die minimaal €2300 en maximaal €16.000 per maand verdienen! EU-ambtenaren verdienen gemiddeld het dubbele van hun collega’s in de lidstaten.
Het gedoe is ontstaan door de afspraak die ooit gemaakt is om de salarissen van EU-ambtenaren aan te passen via een ingewikkeld rekenmodel dat rekening houdt met inflatie en loonontwikkeling van de ambtenaren in de verschillende lidstaten. Dat lijkt niet onredelijk, maar als je dan allereerst begint met een verdubbeling, dan is ieder procent loonsverhoging in de praktijk ook het dubbele. Als een nationale ambtenaar €2000 in de maand verdient en hij krijgt 3.7% loonsverhoging, heeft hij €74 extra in het handje. Zijn collega in Brussel krijgt dan 3.7% over het dubbele salaris, t.w. €4000, en krijgt dus €148 erbij. Zo worden de verschillen steeds groter.
De SP pleit al jaren voor lagere salarissen in Brussel: ook nationale ambtenaren doen tegenwoordig veel Europees werk en de verschillen die er vroeger misschien waren, zijn er dan ook al lang niet meer. Vandaar dat ik het besluit van de lidstaten volstrekt redelijk vind: laten we nu maar eens beginnen om in ieder geval de verhoging van de salarissen niet meer uiteen te laten lopen. Op den duur groeien de salarissen in Brussel en in de lidstaten dan een beetje naar elkaar toe en dat is geen verkeerde zaak!
Je zou toch mogen verwachten dat EU-ambtenaren dit soort rekensommetjes ook kunnen maken. Bovendien moet je kunnen verwachten dat zij kranten lezen en de aanhoudende berichten over toenemende armoede in Europa begrijpen. Kennelijk lezen ze liever andere lectuur: over mooie reisjes, dure huizen en auto’s. Maar ik roep alle ambtenaren met een beetje sociaal gevoel hierbij op te gaan staken voor een beter doel dan verdere zelfverrijking: bijvoorbeeld door zich in te zetten voor de daklozen in Brussel. Kom eens weg uit jullie lekker verwarmde vergaderzalen en leer het echte leven op straat eens kennen! Als de activiteiten in het parlement door zo’n staking niet doorgaan, zul je mij niet horen klagen: ik zit dan bij de stakers….