Weeklog Dennis de Jong: Wat gaat Brussel in 2010 doen met onze sociale rechten? - Main contents
Op 7 januari gaan we in Brussel weer aan de slag, maar dat betekent natuurlijk niet dat er in de vergaderloze tijd tot dan niets te doen is. Vanmiddag ben ik hier in Rotterdam bij de wake voor de slachtoffers van de Gaza-oorlog, precies een jaar geleden. Verder handel ik veel achterstallige correspondentie af. En ook lees ik veel stukken door waarin staat wat de belangrijke thema’s voor 2010 worden. En op sociaal terrein kunnen we veel verwachten: alleen is nog niet duidelijk of het zal gaan om een verdere afbraak van de sociale rechten, of dat er misschien toch nog iets goeds uit Brussel zal komen voor de rechten van werkende en werkloze mensen. Veel zal afhangen van de vraag of we allemaal scherp genoeg zijn om zo nodig in actie te komen.
Protest tegen de dienstenrichtlijn
Wat gaat er dan zoal gebeuren in de loop van 2010? Allereerst gaat er een discussie losbarsten over de interne markt: ook in Brussel is het inmiddels bekend dat gewone mensen niet zoveel op hebben met die interne markt. Een paar weken geleden woonde ik in Straatsburg een sessie bij met de Italiaanse professor, en vroeger Eurocommissaris Monti. Hij mag van de voorzitter van de Europese Commissie, Barroso, een rapport schrijven over de interne markt, om die beter te laten werken en ‘om de harten van de mensen voor de markt te winnen’. Zijn verhaal klonk soms bijna sociaal bewogen: we moesten serieus werk gaan maken van de sociale markteconomie, een term die in het nieuwe Verdrag van de Europese Unie voorkomt. Je zou dan denken dat hij de verslechterde arbeidsvoorwaarden wil aanpakken, maar hij bleef daar erg vaag over. Wel had hij het over concurrentieverstorende zaken, zoals verschillen in belastingen en sociale zekerheid. We moeten dan ook niet verbaasd zijn als hij uiteindelijk voorstellen gaat doen voor het harmoniseren van de sociale zekerheid en de inkomstenbelasting. Stel je voor: niet de Nederlandse regering maar Brussel gaat dan in de toekomst onze belastingtarieven en sociale zekerheidsstelsel vaststellen. Voor Nederland kan dat alleen maar een verslechtering van de bestaande situatie betekenen. We moeten de ontwikkelingen rondom de interne markt dan ook scherp in de gaten houden. Niet enkel om de uitwassen van de afgelopen jaren aan te pakken, maar vooral ook om te voorkomen dat via de interne markt een rechtstreekse aanval op onze sociale rechten wordt ingezet.
Dat is niet het enige: ook zal in 2010 gesproken gaan worden over de post-Lissabon strategie. De Lissabon-strategie was erop gericht om Europa in 2010 de meest concurrerende economie van de wereld te laten worden. Dat is mislukt, maar nu worden dus weer nieuwe pogingen ondernomen. Was bij de Lissabon-agenda al een discussie ontstaan over ontslagrecht, die discussie zal nu weer in volle hevigheid losbarsten. In plaats van de zekerheid dat je je baan kunt houden, wil Brussel je de zekerheid geven dat je in je leven niet werkloos zult hoeven te worden: maar je zult wel van baan naar baan moeten hoppen. Niet echt iets waar we op zitten te wachten, ook al vinden de Europese vakbonden het een goed idee!
Als eurofractie gaan we deze ontwikkelingen natuurlijk goed in de gaten houden. Maar sta er niet van te kijken als we in 2010 moeten oproepen tot protest, in Den Haag en in Brussel. Ik ben er niet gerust op dat onze sociale rechten bij de nieuwe Europese Commissie in goede handen zijn.
Niettemin wens ik alle lezers een heel goed 2010 toe. Per slot van rekening hebben we eerder laten zien dat we samen met gewone mensen in Brussel een vuist kunnen maken: de havenrichtlijn heeft het niet gehaald na protest in Rotterdam en Straatsburg en ook de dienstenrichtlijn moest na felle protesten worden afgezwakt. We kúnnen het dus en als het moet, laten we dat in 2010 weer zien. Ja toch?