De onvoorwaardelijke vrijheid om lief te hebben - Main contents
Foto iStock
Het in het onderwijs louter melden dat er homo's zijn, is niet voldoende.'Een laatste cruciale stap is nodig. Ik hoop in elk geval dat we samen met de verschillende gemeenschappen, en met de ChristenUnie en SGP, ook die laatste, cruciale stap kunnen zetten. Ervoor gaan zorgen dat iedereen in ons land zich vrij voelt om zichzelf te zijn en lief te hebben. Dat niemand zijn diepste zijn hoeft te verloochenen. Binnen welke gemeenschap dan ook. Dat schrijf ik in een opiniestuk in dagblad Trouw.
Het volledige stuk, zoals verschenen in Trouw op 11 februari:
In Nederland is het met de acceptatie van homo’s beter gesteld dan in veel andere landen. Maar met name in conservatief religieuze gemeenschappen schiet het nog totaal niet op. Onszelf op de borst slaan als tolerante samenleving en vervolgens wegkijken is geen optie. Daarvoor is de ellende die dit oplevert voor LHBT’ers veel te groot. De afwerende reactie van de SGP en CU op ons initiatief van ambassadeurs/rolmodellen voor deze gemeenschappen is teleurstellend. En meteen een ondubbelzinnige bevestiging van de urgentie: we zijn er nog lang niet en moeten snel samen met die gemeenschappen aan de slag.
Uit een rapport van het Sociaal Cultureel Planbureau dat eind vorig jaar verscheen blijkt dat het nog dramatisch gesteld is met de homoacceptatie bij met name moslims en orthodox christenen in Nederland. Meer dan de helft van hen geeft aan dat homoseksualiteit (bijna) altijd verkeerd is. Er blijkt daarbij weinig verschil in opvatting te zitten tussen jongeren en ouderen. En zo'n drie kwart aanvaardt de homoseksualiteit van een eigen kind niet, vindt het een probleem als hun kind een partner zou hebben van hetzelfde geslacht. Zomaar wat cijfers. Maar veel belangrijker zijn de verhalen die er achter deze cijfers schuil gaan. Verhalen van ervaringsdeskundigen die je hoort op de bijeenkomsten waar ik kom en die enorm veel indruk maken. LHBT’er zijn in deze kringen betekent inderdaad vaak eenzaamheid, worsteling, leed, afwijzing en zelfs slachtoffer zijn van geweld.
Homo zijn betekent voor veel jongeren sowieso al een worsteling, zo blijkt uit een ander recent rapport van het SCP. Zo is er bij hen sprake van meer psychische problemen en suïcidepogingen. Als er binnen jouw religieuze gemeenschap geen begrip is voor wie je bent maakt dit de worsteling alleen maar groter. Eenieder heeft het recht om zich te verenigen en wij kennen in ons land gelukkig vrijheid van godsdienst. Maar de vrijheid voor jou om gelovig te zijn is dezelfde vrijheid van jouw kind of die persoon in jouw gemeenschap om LHBT er te zijn. Een Turks-Nederlandse lesbienne verwoordde het tijdens zo'n bijeenkomst als volgt: 'Benader me als mens. Ik vraag niet meer, ik vraag niet minder...'
Vandaar het door minister Bussemaker overgenomen initiatief van de PvdA om met ambassadeurs, rolmodellen uit de gemeenschappen zelf het gesprek over acceptatie aan te gaan en zo de zichtbaarheid en acceptatie te vergroten binnen die vaak gesloten gemeenschappen. En vandaar ons aandringen eerder om voorlichting over seksuele diversiteit op te nemen in het verplichte curriculum op scholen. De weerstand die dit oproept in conservatief religieuze kringen is even voorspelbaar als jammer. "Reli- politie, dit werkt alleen maar contraproductief..!! Vanuit de gedachte: laat ons het nou maar zelf regelen, het gaat al beter dan twintig jaar geleden. En ja, er wordt ook vooruitgang geboekt. Waar het vroeger onbespreekbaar was, wordt de mogelijkheid van homo- zijn tegenwoordig vaak wel besproken, bijvoorbeeld op school. Maar als de leraar vervolgens uitlegt dat het bestaat maar dat de bijbel of Koran verbiedt om het te zijn, dat je dus een probleem hebt, dan is er geen sprake van echte vrijheid. Dat moeten we elkaar niet aan willen doen.
Komende donderdag is er op mijn initiatief een hoorzitting met experts en ervaringsdeskundigen in de Tweede Kamer. Ik hoop dat wij vervolgens samen met de betreffende gemeenschappen, en met de ChristenUnie en SGP, ook die laatste, cruciale stap kunnen zetten. Ervoor gaan zorgen dat iedereen in ons land zich vrij voelt om zichzelf te zijn en lief te hebben. Dat niemand zijn diepste- zijn hoeft te verloochenen. Binnen welke gemeenschap dan ook.