Update: Kamervragen over de krijgsmacht-imams - en politiek vandalisme … - Main contents
Vorige week reageerde ik op de te alarmistische teneur van een Telegraaf-bericht over leger-imams. De aanleiding was een onderzoeksrapport over geestelijke verzorging waarin ik had meegewerkt. Ten onrechte suggereerde die krant dat ons rapport stelt dat “veel van de circa 3000 manschappen en (onder)officieren met een islamitische achtergrond kampen met loyaliteitsproblemen…” Dat staat nergens in het rapport. Loyaliteitsproblemen kunnen zeker voorkomen door de maatschappelijke polarisatie, maar we hebben geen aanwijzingen gevonden dat dat een grootschalig probleem is, zo schreef ik vorige week dan ook.
Inmiddels zijn we een week verder en de PVV vond het nodig om er Kamervragen aan te wijden, zoals ook door ThePostOnline werd opgemerkt. Niet dat de Tweede Kamerleden De Roon en De Graaf het rapport gelezen hadden - of in elk geval begrepen. Ongegeneerd en totaal misplaatst grijpen ze het Telegraaf-stuk aan voor hun eigen politieke agenda over de ruggen van militairen die zich inzetten voor vrede en veiligheid. Bah.
Het zijn natuurlijk tendentieuze vragen die ik normaliter graag zou negeren, maar omdat ook ik er vragen over krijg toch maar wat toelichting: Wat verwachtte u eigenlijk toen u de onderzoeksopdracht gaf aan een GroenLinks-politicus die in islamkritiek een grote bron van radicalisering ziet? Het eerste deel is een typische ad hominem, maar voor de duidelijkheid: het onderzoek is belegd bij drie onderzoeksinstellingen met deskundigheid op het terrein van Geestelijke Verzorging. Toevallig ben ik een van die onderzoekers (ik heb namelijk wel een baan naast mijn politieke leven). En in dat hele rapport van 68 bladzijden staan 14 regels over Islamitische Geestelijke Verzorging.
Het tweede deel van de vraag verwijst naar mijn bijdrage aan het debat over de Internationale Veiligheidsstrategie. Daarin had ik verwezen naar een beleidsbrief van het kabinet waarin stond dat organisaties als ISIS en Al Qaida gebaat zijn bij polarisatie en het aanwakkeren van een ideologische strijd tussen moslims en het Westen. Ik heb vervolgens gevraagd wat dat betekent voor de wijze waarop in Nederland het debat wordt gevoerd over de islam. En dan: “Is de regering het met mijn fractie eens dat er alle ruimte moet zijn voor religiekritiek en vrijheid van meningsuiting, maar dat we wel steeds vaker lijken af te glijden in de richting van polarisering en dat ongebreidelde islamhaat steeds salonfähiger aan het worden is? Welke verantwoordelijkheid ziet de regering voor zichzelf om deze polarisatie terug te dringen, ook in onze eigen samenleving? Hoe wil de regering voorkomen dat een in toenemende mate moslimonvriendelijke samenleving juist de voedingsbodem wordt voor radicalisering?” Oftewel: alle ruimte voor religiekritiek, ook waar het de Islam betreft, maar wel een waarschuwing voor een moslim-onvriendelijke samenleving omdat dát polarisering en radicalisering kan oproepen. Ironisch dat deze PVV-ers het door hun leider zo cynisch misbruikte onderscheid tussen Islam en moslims helemaal vergeten zijn en daardoor mijn woorden verdraaien.
Nu is dat nog niet eens het ergste. Veel schadelijker is dat zij met hun rijtje Kamervragen precies doen waar die Beleidsbrief voor waarschuwde: polariseren, uitsluiten en daarmee radicalisering in de hand werken. De - toch al tendentieuze - berichtgeving over mogelijke loyaliteitsproblemen wordt in een paar stappen totaal opgeblazen: “1) Er zijn moslimmilitairen met gewetensproblemen. 2) Die kun je niet onderscheiden van andere moslimmilitairen. 3) Islamitische militairen zijn een veiligheidsprobleem. 4) Krijgsmacht-imams prediken het voorschrijven van haat en geweld. 5) Ze hebben een dubbele nationaliteit. 6) Ze reizen af als jihadist. 7) Ze zijn ongeschikt als militair.”
De opeenstapeling van vragen is niet gebaseerd op het onderzoeksrapport, en de logica van de volgorde is slechts suggestief. Alles is gericht op het oproepen van zoveel mogelijk wantrouwen. Dat draagt niets bij aan onze veiligheid maar voedt alleen maar de spanningen tussen groepen in onze samenleving. Schandelijk hoe hier een groep militairen wordt weggezet die zich inzet voor de internationale veiligheid en vrede en bereid is daarvoor grote risico’s te lopen. Politiek vandalisme, dat is het en niks anders.