Rode kaart voor pensioenplan Europese Commissie - Main contents

Persbericht

De pensioenplannen van de Europese Commissie zijn zo inhoudsloos, dat ze beter in de prullenbak verdwijnen. Nederland heeft, als het om pensioenen gaat, zijn zaken goed op orde en is deze Europese bemoeienis overbodig.

“Het is een papieren tijger. De Tweede Kamer heeft de plannen al een gele kaart gegeven. Wat mij betreft wordt dat een rode kaart. Nu de EU probeert te snoeien in overbodige regels is het allesbehalve zinvol er nieuwe bij te maken”, aldus Paul Tang.

Het gaat hier om de richtlijn IORP-II. Daarin wil de Europese Commissie een aantal minimumeisen formuleren, waaraan pensioenfondsen moeten voldoen.

De voorgestelde richtlijn raakt alleen pensioenstelsels, zoals in Nederland, waar - in tegenstelling tot de meeste EU-landen - vooraf wordt gespaard. In totaal hebben zes EU-landen zo’n solide stelsel, waarbij de kost voor de baat uitgaat.

In het plan worden enkele minimumregels gesteld voor het bestuur van de pensioenfondsen en aan de informatievoorziening aan de deelnemers. Zaken die in Nederland nu al goed zijn geregeld. Ook voor andere landen met een vergelijkbaar pensioenstelsel voegt de richtlijn weinig toe.

“Onderzoeken hebben keer op keer vastgesteld dat de voorgestelde regels niets aan de bestaande situatie veranderen, laat staan verbeteren. Laten we dan ook op houden met deze nodeloze oefening en onze energie steken in zaak die er wel toe doen, zoals het aanzwengelen van de Europese economie,” aldus Paul Tang.

Toelichting

Het zogenaamde IORP II-voorstel stelt eisen aan ons aanvullend pensioen. In Nederland wordt dit pensioen opgebouwd met een kapitaal gedekt stelsel. Ingelegd geld wordt beheerd en belegd door pensioenfondsen. Dit Nederlandse systeem wordt algemeen beschouwd als één van de beste en meest robuuste pensioenstelsels ter wereld. Europese inmenging op dit stelsel is daarom erg precair.

De inmenging die de Commissie nu voorstelt in de Europese IORP II-richtlijn is niet direct schadelijk, maar wel overbodig. Zo worden er heel precieze eisen gesteld aan de informatievoorziening rond pensioenproducten, tot het lettertype aan toe. Ingrepen waar niemand op zit te wachten. Daarom is het vreemd dat het voorstel niet sneuvelde toen de Commissie haar exercitie voor “betere regelgeving” uitvoerde.

Al helemaal vreemd als je je bedenkt dat het vooronderzoek dat de Commissie voor deze wet uitvoerde, tot twee keer toe door haar eigen juristen is afgekeurd. De reden: er is door de Commissie geen serieus onderzoek gedaan naar de verschillende beleidsopties en de Commissie weet niet hard te maken waarom Europese actie gewenst is. De Sociaaldemocraten in het Europees Parlement vragen de Commissie daarom alsnog een fatsoenlijke onderbouwing te geven waarom deze IORP II-richtlijn nodig is.

Natuurlijk, er kan nagedacht worden over hoe de EU een rol kan spelen in het versterken van pensioenen. Landen die een beter pensioenstelsel willen, moeten daarin gefaciliteerd worden. En regels voor pensioenfondsen die grensoverschrijdend opereren, al zijn het er nu weinig, kunnen duidelijker. Maar precies daarover is in het commissievoorstel niets terug te vinden. Dat maakt het voorstel zwak en nietszeggend.