Barbara Visser wil hardere aanpak drankrijders: recht heeft voorrang - Main contents
Dronken wegpiraten maken keer op keer slachtoffers, maar de straffen zijn in de praktijk belachelijk laag. Blijkbaar is de wet niet streng genoeg. De VVD kiest de kant van het slachtoffer en de gewone weggebruiker. Want wie met mensenlevens speelt, verdient een zware straf. En wie zich netjes aan de regels houdt, verdient bescherming tegen dronken misdadigers. Het recht heeft voorrang. Op de weg en in de rechtbank. Het is tijd voor actie.
Beter Beschermen
1. Er komt een persoonsgebonden aanpak waarbij we notoire drank- en doorrijders op de huid gaan zitten. Het alcoholslot hoort hierbij. Dit wordt automatisch opgelegd bij recidive en bij first offenders met een promillage van meer dan 1,3 (ervaren bestuurders) en 1,0 promille bij beginnende bestuurders. Dit is een maatregel die, net als een stadionverbod, de overige weggebruikers moet beschermen tegen mensen die keer op keer dronken achter het stuur kruipen.
2. Te vaak blijken recidivisten wel erg hardleers. Keer op keer kruipen zij, ook na herhaaldelijke veroordelingen, beschonken achter het stuur. Met een grote kans op (dodelijke) slachtoffers tot gevolg. Daarom wil de VVD een onderzoek naar de invoering van veel verdergaande maatregelen, zoals een dagelijkse meldplicht op het politiebureau, een enkelband en een plicht om gedwongen af te kicken van je alcoholverslaving als je je ingenomen rijbewijs terug wilt krijgen. Ook wordt de auto van notoire drank- en doorrijders in beslag genomen. Zo voorkomen we dat zij nog meer slachtoffers kunnen maken.
3. Aanscherpen Recidiveregeling - de wettelijke mogelijkheden moeten maximaal worden benut. Nu verliezen drankrijders die binnen vijf jaar twee keer worden veroordeeld voor rijden onder invloed (boven de 1,3 promille) hun rijbewijs voor een periode van twee jaar. Die termijn gaat omhoog van 5 naar 10 jaar en het promillage gaat omlaag naar 0,8 promille. Bij de tweede recidive wordt het rijbewijs voor tien jaar afgenomen.
4. Onderzoek naar de invoering van het Deense model, waarbij de auto van de drankrijder in beslag wordt genomen en verkocht. De opbrengsten gaan naar het Fonds Slachtofferhulp.
5. Eerder opleggen van rijgeschiktheidsonderzoeken op kosten van de drankrijder. Nu ligt de grens bij 1,8 promille. Dit gaat omlaag naar 1,3 promille.
6. De uitwisseling van gegevens tussen politie, OM en CBR wordt verbeterd. Het CBR moet automatisch worden geïnformeerd als iemand is opgepakt met teveel alcohol en het rijbewijs is ingenomen. Daardoor kunnen we sneller overgaan tot onderzoeken en gedragsmaatregelen. Dat scheelt kostbare tijd, en potentiële slachtoffers. Niemand mag door de mazen van het systeem glippen. Als je nu je rijbewijs kwijt raakt, kun je nog wel gewoon een kenteken op je naam laten zetten. Dat is de kat op het spek binden. Daarom wordt die sluiproute afgesneden. Wie zijn rijbewijs kwijt is, kan geen auto meer op zijn naam laten zetten.
Strenger Straffen
7. Geen taakstraffen meer bij dodelijk of zwaar lichamelijk letsel indien alcohol en/of drugs in het spel is. Het kan niet zo zijn dat slachtoffers en nabestaanden levenslang krijgen, terwijl daders fluitend de rechtszaal uitlopen. De wet moet hier op worden aangepast.
8. Hogere strafeis en strafmaat vastleggen voor drankrijders (de zogenaamde staffels die zowel rechters als Officieren van Justitie gebruiken bij het bepalen van de strafeis en de strafmaat). Ook moet het mogelijk worden om combinaties van gevangenisstraf en geldboetes op te leggen aan drankrijders die een verkeersongeval met letselschade tot gevolg veroorzaken. Nu is het of-of. Wat de VVD betreft wordt het en-en.
9. Geen open normen meer in de wet, bijvoorbeeld ‘roekeloos rijgedrag’. Roekeloos rijgedrag is nu een strafverzwarende omstandigheid. De lat ligt doorgaans heel hoog. De VVD wil de norm concreet maken. Er is sprake van roekeloos rijgedrag bij een combinatie van: rijden onder invloed, te hard rijden en recidive.
10. Wie doorrijdt na een ongeval met dodelijk of zwaar lichamelijk letsel veroorzaakt te hebben, wordt keihard aangepakt: hogere gevangenisstraf, inbeslagname van auto en rijbewijs. Hiertoe worden de bijzondere opsporingsbevoegdheden voor de politie buiten heterdaad situaties verruimd. De politie is dan niet langer afhankelijk van de vrijwillige medewerking van de verdachte en kan ook extra opsporingsbevoegdheden inzetten.