Armoede- en schuldenproblemen worden steeds groter - Main contents

De kans op langdurige armoede is uitgerekend het grootst onder 55 tot 65-jarigen. Dat er bij deze bevolkingsgroep ‘geen mensen door het ijs zakken’ - wat de letterlijke belofte van het kabinet is - lukt volstrekt onvoldoende.

Mijn inbreng bij het dertigledendebat met staatssecretaris Klijnsma over de schuldenproblematiek bij huishoudens:

“Ondanks het feit dat de overheid structureel 100 miljoen euro per jaar uittrekt om de armoede- en schuldenproblematiek aan te pakken zijn de problemen nog steeds levensgroot. In vergelijking met 2009 en 2012 hebben nu méér mensen een risico op problematische schulden. Het aantrekken van de conjunctuur vertaalt zich niet in een afname van het aantal schuldenaren. En bij de formele schuldhulpverlening zijn bovendien bijna 1,2 miljoen schuldenaren nog niet eens in beeld.

Nieuw is het gegeven dat de kans op langdurige armoede uitgerekend het grootst is onder 55 tot 65-jarigen. De helft van de mensen in de bijstand is 45+. Bij alleenstaande oudergezinnen en bij niet-westerse huishoudens zijn de armoede- en schuldenproblemen en kansen daarop groot.

Dit kabinet beweert er voor te willen zorgen dat er - ik citeer - “geen mensen door het ijs zakken”. Dat lukt voor genoemde groepen volstrekt onvoldoende. 50PLUS vindt het uitstekend dat het kabinet extra aandacht besteedt aan kinderen in armoede. Dat is heel hard nodig. Maar wij vinden dat er ook voor genoemde ouderen, alleenstaande oudergezinnen en niet-westerse huishoudens een meer gerichte aanpak moet komen. Hoe gaat de regering dat doen?

Het risico op armoede en sociale uitsluiting van ouderen hangt nauw samen met hun kansen op de arbeidsmarkt. Die zijn voor 55 tot 65-jarigen al lange tijd bedroevend. De aanpak van ouderenwerkloosheid moet versterkt worden en wel met grote spoed! Wanneer komt de ambassadeur ouderenwerkloosheid er en hoe staat het nu met het Nieuwe Actieplan, en het overleg hierover met de sociale partners?

50PLUS vraagt de regering vooral nog meer in te zetten op goede en tijdige voorlichting over schuldhulpverleningsmogelijkheden en vooral ook op signalering en preventie. Tijdig signaleren en budgetbeheer kunnen grotere schuldproblemen helpen voorkomen.

Mijn fractie vraagt staatssecretaris Klijnsma in te gaan op voor- en nadelen van (algehele) schuldkwijtschelding en een aanpak waarbij schulden overgenomen worden door de overheid en de schuldenaar een lage rente betaalt. Ik vraag dit nadrukkelijk omdat recidive vaak hardnekkig is. Anders omgaan met kwijtschelden van schulden kan mogelijk helpen. Ondernemer Annemarie van Gaal heeft daar al meerdere suggesties voor gedaan. Is staatssecretaris Klijnsma bereid te kijken of er méér mogelijkheden zijn op dit vlak?

Kan de staatssecretaris aangeven hoeveel gemeenten een vorm van schuldhulpverlening beschikbaar hebben voor kleine - vaak ook oudere - zelfstandigen en ex-zelfstandigen? Dat lijkt ons van zeer groot belang! En kan er iets gebeuren om de werkwijzen van gemeenten méér op een lijn te brengen?

Tot slot: in de brief die wij gisteren ontvingen van staatssecretaris Klijnsma over diverse armoederapporten staat aan het slot nog een passage over de ‘positieve koopkrachteffecten in 2016 voor de meeste huishoudens’. 50PLUS vraagt wéér aandacht voor (vroeg) gepensioneerden met een klein aanvullend pensioen en vaak hoge zorgkosten. Die zien een ‘min’ in hun koopkracht dit jaar. Deze groep staat het water echt aan de lippen. Staatssecretaris Klijnsma: doe wat voor deze groep!”