VVD versterkt het beprijzen van uitstoot - Main contents
Geloofwaardig beleid
Om een geloofwaardig klimaatbeleid te voeren is het nodig om wereldwijd de uitstoot van broeikasgassen te minderen. Een te grote hoeveelheid aan broeikasgassen leidt tot opwarming van de aarde en een daarmee gepaard gaande stijging van de gemiddelde temperatuur met alle gevolgen van dien; extreme weersomstandigheden, overstromingen in landen als Bangladesh, meer droogte in gebieden van Afrika. We kennen allemaal de beelden. Om de uitstoot tegen te gaan, is het beprijzen van uitstoot een belangrijk middel. Zo gaat immers ‘de vervuiler betalen’.
Innovatie en besparing
De handel in rechten voor uitstoot vormt de basis van emissiehandel. De VVD wil toe naar een eerlijke verdeling van rechten en het stimuleren van innovatie. Het huidige prijsniveau biedt daarvoor onvoldoende perspectief. Er is nu een groot overschot van rechten in de markt. Dat komt enerzijds doordat er in het verleden teveel rechten zijn uitgedeeld en anderzijds door de economische crisis. Tijd dus om het systeem te herzien en te versterken.
Door het beprijzen van uitstoot gaat het lonen voor bedrijven om aan energiebesparing te doen. Door fossiele brandstoffen uit te sparen met hergebruik van grondstoffen of de inzet van afval als alternatief. De voorbeelden zijn legio; zo bespaart staalproducent Tata Steel in IJmuiden energie door het toepassen van een slimme metseltechniek waardoor minder warmte verloren gaat in het productieproces. ExxonMobile zorgt in haar Rotterdamse fabriek voor milieuwinst en investeert in energie-efficiency, en Sabic zet andere grondstoffen in om plastics te maken door fossiele brandstof te vervangen met natuurlijke grondstoffen zoals suikerbietresten of via recycling van plastics. Allemaal voorbeelden van grote CO2-winst, waarbij milieu- en economische winst hand in hand gaan.
Aandeelhouders en investeringsklimaat
Het besluit om te investeren in CO2-besparing wordt meestal niet in Nederland genomen. De besluitvormers van de bovenstaande bedrijven zitten in India, Texas en Saudi-Arabië. De aandeelhouders kijken naar hun jaarlijks rendement. Ze kunnen hun euro of dollar maar één keer uitgeven en kunnen kiezen waar ze dat doen. Europa is niet altijd voor de hand liggend, vaak ook vanwege onze strenge milieuregels. Gelukkig heeft Nederland een stabiel vestigingsklimaat, een hoogopgeleide en creatieve bevolking en een goede infrastructuur. Ons land blijft daarom interessant voor investeerders, maar niets is vanzelfsprekend. Iedere maand zie ik ook gemiste kansen. Klimaatbeleid is dus feitelijk industriebeleid. De vraag is wie gaat betalen, wie krijgt gratis rechten? Wie niet? Hoe wordt dat bepaald? En waarom deden we het ook al weer? Vergeet niet dat het daarbij gaat om banen en welvaart.
Met gezond verstand
Als we in Europa uitstoot willen minderen, moeten we het een prijs geven maar altijd met gezond verstand. Als een kip zonder kop een utopie najagen zonder rekening te houden met de rest van de wereld is niet verstandig. Ik heb daarom voorstellen gedaan om te komen tot een eerlijkere toewijzing van rechten en beprijzing die uiteindelijk leiden tot een versterking van emissiehandel. Zo blijft Europa koploper en geven we een voorbeeld van een moderne, innovatieve en welvarende samenleving waar we ook gezond kunnen leven.
Zie mijn moties die inzetten op een sterker emissiehandelssysteem:
Motie over het koppelen van de verschillende initiatieven t.a.v. het beprijzen van uitstoot op mondiaal niveau (aangenomen)
Motie over de herziening en versterking van het EU-ETS systeem d.m.v. onder andere het inkorten van de lijst van bedrijven die met carbon leakage worden bedreigd, reductie administratieve lasten, reductie jaarlijks emissieplafond en het actualiseren van de wijze waarop rechten worden toegewezen (aangenomen)
Motie over transparantie over best beschikbare technologie tbv benchmarks (aangenomen)
Motie afschaffen algemene heffingskorting en prikkels voor energiebesparing (aangenomen)
Motie belonen emissiereducties (aangenomen)