Rupsje Nooitgenoeg is een socialist (Column) - Main contents

De WRR (De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid) bracht deze week een rapport uit, getiteld 'Klimaatbeleid voor de langere termijn - van vrijblijvend naar veranderd'. Het gaat onder andere over een Klimaatwet, een Klimaatdoelstelling, het instellen van een Klimaatautoriteit en een Klimaatinvesteringsbank. Bijgaand mijn reactie:Korte termijn?

"Ten eerste is de stelling dat politici alleen maar aan de korte termijn zouden denken niet correct. Dat doet geen recht aan mijn overtuiging dat menig collega-Kamerlid wel verder kijkt dan een paar jaar in de Kamerbankjes. Politici zijn immers betrokken. Ten tweede is om de toekomstige aarde met tien miljard mensen leefbaar te houden realisme en nuchterheid nodig. Een blik naar de toekomst. Juist innovatie gaat namelijk een zeer grote rol om de torenhoge ambities te bereiken. Overigens zonder dat je daarvoor je huidige levensstijl hoeft op te geven. Dus niet dat zure gedoe met consuminderen, terug naar vroeger, alles verbieden of beperkingen opleggen, maar positiever en slimmer richting de toekomst. De VVD kiest daarom volop voor het versterken van het beprijzen van uitstoot om daarmee innovatie en een vermindering van uitstoot en milieudruk te realiseren.

Doel hetzelfde

In tegenstelling tot wat de WRR denkt; is er vrijwel geen onenigheid over de middellange en lange termijndoelen 2030 (40% vermindering van broeikasgassen) en 2050 (80%) en maximaal twee graden opwarming van de aarde in 2100 ten opzichte van 1850. Deze doelen kunnen sinds het Parijs klimaatakkoord rekenen op brede steun. De politieke discussie gaat niet meer over deze mijlpalen, maar over de wijze hoe je deze het beste kunt bereiken. Enkel CO2-doel is beter voor portemonnee

Sturen op één doel is het meest verstandige punt uit het WRR-rapport. Het valt niet te ontkennen; want als je via drie routes naar dezelfde eindbestemming reist, betekent het dat je extra kilometers maakt. Leuk voor de nodige sightseeing, zonde voor de portemonnee van de belastingbetaler. Het klimaat schiet er ook weinig mee op. Het huidige energieakkoord is belangrijk en biedt langjarige investeringszekerheid. Dat is goed. Na de verkiezingen zal vast gesproken worden over een Energieakkoord versie 2.0 of een breder nationaal klimaatakkoord waarbij de vermindering van broeikasgas centraal hoort te staan. Om klimaatdoelen te bereiken is veel nodig. Dat kan het beste zonder omweg en zonder elkaar tegenwerkende doelen. Hoe realiseer je dat?

Het vastleggen in een aparte Klimaatwet of oprichten een bureaucratische Klimaatautoriteit is overbodig. Dat gaat uit van de aanname dat de urgentie niet gedeeld zou worden. Sinds Parijs is het uitgangspunt van een leefbare aarde echter helder. De integrale afweging hoort daarbij niet bij een ambtelijk adviesorgaan, maar bij de politiek die verantwoording aflegt aan de samenleving die weer met de gevolgen geconfronteerd wordt. Flexibiliteit uitsluiten met een zwart-wit Wet is niet verstandig, simpelweg omdat we geen glazen bol hebben om in de toekomst te kijken.

Internationaal

Klimaatbeleid doen we overigens in lijn met de EU. Niemand heeft zulke ambitieuze doelen als de EU. Echter, als ieder land beleid voert, of gaat voeren, is het gezamenlijk EU-beleid snel failliet. Dan verdwijnt een gelijk speelveld, is het ieder voor zich en daar schieten we met een interne markt van ruim 500 miljoen Europeanen niets mee op. Klimaat vraagt juist een internationale aanpak en samenwerking.Betrouwbaarheid

Dat de PvdA (en GroenLinks) met een aparte Klimaatwet voor Nederland komt, bevestigt dat ze zichzelf onvoldoende vertrouwen. Nog even snel regelen voor de verkiezingen is slecht voor het draagvlak. Als ik zie hoe telkens extra eisen op tafel worden gelegd, hoe inbreuk wordt gepleegd op het huidige Energieakkoord, dan schept dat weinig vertrouwen. (onder andere via moties om in weerwil van afspraken uit het Energieakkoord de kolencentrales te sluiten, een verbod op de verkoop van fossiele auto's, een ineffectieve stimulans voor elektrisch rijden). Het bieden van langetermijn investeringszekerheid en betrouwbaarheid is niet vanzelfsprekend bij linkse partijen.

Oprecht of voor de bühne?

Of is het allemaal alleen voor de bühne? Verklaarbaar vanuit de linkse maakbaarheidsgedachte waarbij de overheid alles moet bepalen. Mensen wetenschap en bedrijven zijn dan lastig. Jammer. Het moet altijd maar meer en meer en vooral allemaal gestuurd vanuit de overheid. Ik geloof daar niet in. Dus mijn conclusie: Socialisten zijn Rupsjes Nooitgenoeg; groen van buiten, rood van binnen."Remco DijkstraWoordvoerder Milieu en KlimaatVVD Tweede Kamerfractie