Waarom ik tegen CETA demonstreer - Main contents
Ik zal morgen, zaterdag 22 oktober, in Amsterdam meedoen aan de demonstratie van TTIPalarm.nl tegen foute handelsverdragen. Want net als de organisatoren ben ik fel gekant tegen handelsverdragen, waarbij de belangen van de burger het moeten afleggen tegen het winstbejag van met name het internationale bedrijfsleven. Handel is goed voor onze economie, maar het mag niet leiden tot een uitverkoop van onze Europese normen en waarden.
Actueel is natuurlijk vooral het handelsverdrag met de Canadezen, CETA. Van een nauwelijks opgemerkt onderonsje tussen onderhandelaars is de laatste maanden ook dit proces steeds meer in de publieke belangstelling komen te staan. Gelukkig maar, want juist door die publieke druk kunnen we voorkomen dat er foute verdragen worden gesloten.
Hoe wat betreft CETA de vlag er nu bijhangt, is op dit moment niet precies te zeggen. Dankzij het verzet van het Franstalige deel van België is in ieder geval voorkomen, dat het tot nu toe bereikte onderhandelingsresultaat de zegen kreeg van de regeringsleiders van de 28 EU-lidstaten. Dat is een overwinning, want de CETA-tekst die nu ter tafel ligt komt nog steeds heel dichtbij de categorie ‘foute handelsverdragen’.
Samen met 87 andere Europarlementariërs heb ik dan ook deze week mijn handtekening gezet onder een brief aan de Waalse regering en parlement, waarin wij onze steun betuigen aan hun verzet tegen CETA. “CETA gaat verder dan een simpel technisch akkoord over liberalisering van goederen en diensten”, zo schrijven we in de brief, “Het heeft alles te maken met onze sociale en milieunormen, de bevoegdheden van ons publiek bestuur en de onafhankelijkheid van onze rechtspraak”.
Daarom is de strijd over CETA zo belangrijk. Omdat het zijn schaduw werpt over andere onderhandelingen, zoals over TTIP en TISA. Alles wat we bij CETA weggeven, zijn we ook kwijt in alle verdere processen. Dankzij het Waalse verzet kan er nu opnieuw naar de tekst worden gekeken, om tot betere oplossingen te komen. Er is geen enkele reden om overhaast beslissingen te nemen. Sterker nog, het is juist winst dat door meer transparantie het publieke debat verder kan worden aangewakkerd.
In het Europees Parlement zullen we, zoals het er nu naar uit ziet, in februari 2017 een beslissing moeten nemen. Ik zal dan mijn definitieve oordeel vellen. De gebeurtenissen op en rond de Eurotop van vandaag en gisteren hebben duidelijk gemaakt, dat het eindpunt van de onderhandelingen nog niet is bereikt. Laten we deze tijd goed benutten om te komen tot een verdrag, dat aan alle zorgen tegemoetkomt. Als dat niet gebeurt, zal ook ik helaas moeten concluderen dat CETA ook in de categorie ‘foute handelsverdragen’ valt.