Leeuwarder Courant: Aukje de Vries, kamerlid met een rolkoffer - Main contents
Een kijkje in het leven van een Tweede Kamerlid. Een journalist van de Leeuwarder Courant liep een dag mee met Tweede Kamerlid Aukje de Vries. In de Sneon & Snein bijlage van de Leeuwarder Courant op zaterdag 11 februari 2017 een verslag.
Bron: Leeuwarder Courant
Kamerleden uit de regio zijn in Den Haag makkelijk te herkennen. Ze hebben een rolkoffer. Aukje de Vries (VVD, 52 jaar) uit Leeuwarden is er zo één. Ze arriveert maandags in Den Haag en keert meestal donderdagavond laat weer terug op Friese grond. Dagboek van een Haags Kamerleven.
10.15 uur. Fractieberaad.
Iedere werkweek begint dinsdagmorgen om kwart over tien met fractieberaad in het gebouw van de Tweede Kamer aan het Binnenhof in Den Haag. Halbe Zijlstra zit de vergadering voor en de veertig VVD-Kamerleden bespreken inhoudelijk de plenaire debatten die de komende dagen op de rol staan. Ze nemen de stemmingslijst door van die middag.
Van Aukje de Vries zullen we er geen sappige details over horen. Het fractieberaad is geheim en uit de school klappen hoort niet.
Ze geldt als een serieuze werker die zich als een vis in het water voelt in Den Haag. ,,De één vindt hier zijn draai, de ander niet. Je kunt dat niet voorspellen. Je weet dat niet eerder dan dat je hier zit.’’ Via de Leeuwarder gemeenteraad en Provinciale Staten reisde ze in 2012 naar het Binnenhof. Aukje de Vries maakt zich op voor een tweede periode in de Tweede Kamer na de verkiezingen op 15 maart. Het partijbestuur zette haar op een verkiesbare achttiende plaats.
Ze wijst in haar werkkamer op de kast waarachter een deur schuilgaat. In de VVD-vleugel van het Kamergebouw kreeg ze de kamer toebedeeld waar eerder oud-fractieleider Frits Bolkestein zat. De deur achter de kast was de doorgang naar diens secretaresse. Aan de muur hangt een grote luchtfoto van de Afsluitdijk met een gele magneet ter hoogte van de sluizen bij Kornwerderzand; een onderwerp waarvoor De Vries zich sterk maakte de voorbije jaren.
13.32 uur. Extra procedurevergadering.
Plenaire debatten, mondelinge overleggen, schriftelijke overleggen, stemmingen - de Haagse vergaderdagen op dinsdag, woensdag en donderdag zitten stampvol. Het is trap op, trap af door het Kamergebouw.
Om half twee staat er een extra procedurevergadering gepland over een nieuwe wet over pensioen in eigen beheer. Die draait om mensen met een eigen zaak die een eigen pensioenpotje opbouwen. Er leek een kleine maas in de wet te zitten die al klaar lag bij de Eerste Kamer voor besluitvorming. Het weeffoutje moet eruit gehaald middels een novelle, een tekstuele verandering.
De Kamerleden moeten bijeenkomen om hun instemming te verlenen. Het is een procedureel hamerstuk, maar alles in Den Haag moet volgens de regels en er is haast bij, zodat de Tweede Kamer tijdens een eerstvolgende stemming de novelle kan goedkeuren en de wet in werking kan treden.
VVD-collega Pieter Duisenberg is voorzitter van de commissie Financien. Om 13.32 uur opent hij de extra procedurevergadering in de Suze Groenewegzaal. De griffier heeft een kwartier ingepland maar Duisenberg handelt de vergadering in twee minuten af. Naast hemzelf en Aukje de Vries is alleen Kamerlid Ed Groot namens de PvdA present. ,,Nog een rondvraag?’’ vraagt Duisenberg lachend. Geen rondvraag. Om 13.34 uur sluit hij de vergadering.
13.45 uur. Petitie Bildtse taal.
Buiten de zaal staat Johran Willegers al te wachten, de steun en toeverlaat van Aukje de Vries. De jonge Zwollenaar is haar persoonlijk medewerker. Hij werkt mee aan haar mailbox, plant afspraken, denkt mee.
De Statenpassage stroomt vol met burgers die petities aanbieden, want dinsdagmiddag is petitiemiddag. Negen inwoners van het Bildt komen 1300 handtekeningen brengen ter ondersteuning van hun strijd voor erkenning van de Bildtse taal. Het behoort niet direct tot De Vries’ portefeuille, maar ze wil de Bilkerts toch even dag zeggen. Ze voegt zich bij de groep, schudt handen en luistert.
14.00 uur Mondeling vragenuur.
In haar werkkamer volgt De Vries met een schuin oog op de televisie het mondelinge vragenuur in de plenaire zaal. Ze hoeft er dit keer niet lijfelijk bij aanwezig te zijn want de vragen gaan niet over haar portefeuille.
Tussendoor checkt ze met Johran de binnengekomen e-mails. Iedere dag krijgt ze er meer dan honderd. De Vries wil ze liefst allemaal zelf zien en beantwoorden. ,,Ik vind dat leuk. Je ziet en leest waarvoor je dit werk doet.’’
Ze noemt als voorbeeld twee mailtjes van oudere mensen die problemen hadden met het over- of afsluiten van een hypotheek. Ze zette zich actief in om het voor senioren makkelijker te maken om een hypotheek te krijgen of op te hogen. Na schriftelijke vragen en een motie gaan de ministeries hiermee aan de slag. ,,Dan kijk je: waar knelt het? En hoe kunnen we dit oplossen?’’
Dat is het leuke van haar op het oog taaie financiële portefeuille. ,,Regels en wetten concreet vertalen naar de praktijk. En je kunt bijsturen, als je geluk hebt. Dat is je echte volksvertegenwoordigende rol.’’
15.00 uur. Stemmingen.
Als er een doordringende bel klinkt in het gebouw komen de Tweede Kamerleden uit alle hoeken en gaten aangesneld. Ze weten dan: stemmingen. Naar de plenaire zaal! Dinsdagmiddag om drie uur is zo’n moment. Ook De Vries snelt door de gangen op weg naar het hart van de Tweede Kamer. Soms komen er op zo’n middag tientallen wetten, moties en amendementen voorbij. Deze week valt het mee. Om 15.21 uur zijn de stemmingen klaar.
16.02 uur. Telefonisch overleg.
In de Leeuwarder gemeenteraad had Aukje de Vries sociale zaken als werkgebied. In Den Haag beheert ze namens haar partij onder meer de portefeuille financiële sector. ,,Complexe onderwerpen, ik hou daar wel van.’’
Ze moet weten wat er speelt, zowel in Friesland als op financieel terrein. Iedere ochtend begint ze met een blik op haar telefoon. ,,Zijn er pushberichten? Is er nieuws?’’ Ze leest drie kranten; de Leeuwarder Courant, het Financieele Dagblad en De Telegraaf. Bij aankomst in de VVD-vleugel ligt er een knipselkrant klaar.
Ze trommelt ongeduldig met haar vingers op haar bureau. Om vier uur zou Cora van Nieuwenhuizen bellen, partijgenoot en Europees parlementslid. Zaterdag zullen ze samen een presentatie houden over ontwikkelingen in de financieel-technische sector tijdens de Noordhollanddag van de VVD.
Gelukkig, daar gaat haar telefoon. Het is Cora. Zo eens in de veertien dagen hebben ze contact over actuele zaken in Brussel en Den Haag. In een klein kwartiertje spreken ze hun duopresentatie door. Het moet niet te lang, zegt Aukje. Ze houdt van opschieten. En ze weet dat een gemiddelde toehoorder in de zaal na vijftien tot twintig minuten zijn concentratie verliest.
17.00 uur. Rondetafelgesprek.
In de Thorbeckezaal wacht er om vijf uur een rondetafelgesprek met deskundigen uit de praktijk over het tegengaan van terrorismefinanciering. Drie uur lang zullen negen experts vertellen over de staande praktijk.
Aukje gaapt. Johran haalt een banaan tegen de ergste trek. Eten schiet er nogal eens bij in, op zo’n dag. Het rondetafelgesprek zal tot acht uur duren. Dat was misschien wel een van de grootste overgangen van de lokale naar de landelijke politiek, zegt ze. ,,Dit is niet echt, eh, een regelmatig leven.’’ De frisse buitenlucht ziet ze amper op zo’n dag. Heel af en toe vindt ze tijd om met collega’s een luchtje te scheppen en buiten de deur te eten. ,,Soms ben je hier tot ’s avonds laat in touw. Of tot twee uur ’s nachts. Daar moet je tegen kunnen, ja.’’
Pieter Duisenberg zit het gesprek opnieuw voor. Dit keer is er meer belangstelling van de zijde van de Kamer. Frank Elderson van De Nederlandsche Bank vertelt over het kunnen detecteren van betalingen aan uitreizigers naar Syrië. Hans van der Vlist van de FIOD benoemt het belang van stevige netwerkanalyses. En Jack van Ufford van de AIVD benadrukt dat de lamp niet alleen op de grote bedragen moet schijnen. ,,Voor het plegen van een succesvolle aanslag heb je niet veel geld nodig.’’
Aukje de Vries luistert aandachtig, schrijft veel op en stelt af en toe een vraag. Het is altijd nuttig, zo’n gesprek, vindt ze. ,,Dat werkt heel goed. Zo krijg je een indruk; werken de regels goed? Of knellen ze?’’
20.00 uur. Klaar.
Het is allang donker als deze Haagse vergaderdag erop zit. Naar buiten! Kamerleden uit de regio hebben allemaal een appartement in Den Haag en Aukje heeft een plek op loopafstand van het Binnenhof die ze deelt met Betty de Boer, haar Fries-Groningse VVD-collega. Voor zeven uur ’s avonds is ze eigenlijk nooit thuis. En dan begint daar altijd de voorbereiding op de volgende vergaderdag. Ze leest stukken, bereidt schriftelijke vragen voor, leest zich in.
Op donderdag pakt Aukje de Vries haar rolkoffertje weer. Meestal kan ze op donderdagavond terug naar Friesland. Op vrijdag volgt er een werkbezoek of afspraak in de regio en ook in het weekeinde is ze vrijwel dagelijks op pad voor haar partij, zeker nu de verkiezingen in aantocht zijn.
En ze geniet.
Rond de financiering van de sluis bij Kornwerderzand probeerde ze te plooien en adviseren wat ze kon. Ze besprak met de gedeputeerde hoe de route het handigste aan te vliegen. De vaargeul van Ameland, de molen in Burum - het zijn mooi regionale onderwerpen tussen het taaie geweld van de financiële sector en het dynamische dossier van de Belastingdienst, dat ze er vorig jaar ook nog bijkreeg.
,,Sommige onderwerpen lenen zich niet dagelijks voor een krantenopening van De Telegraaf. Dat hoeft ook niet. Maar als het nodig is, moet je je punt kunnen pakken. Zo interpreteer ik dat. En als dat lukt, geeft dat een hartstikke goed gevoel.’’