Schriftelijk Overleg Consumer Financial Services

Source: A. (Aukje) de Vries i, published on Thursday, June 1 2017, column.

De VVD vindt het belangrijk dat toetredingsbelemmeringen in Europa weggenomen worden, dat je makkelijk kan overstappen tussen financieel dienstverleners en dat er meer mogelijkheden, ook op korte termijn, voor FinTech komen. Daarom stelde Aukje de Vries namens de VVD de volgende vragen bij het schriftelijk overleg over de kabinetsreactie op het actieplan van de Europese Commissie inzake Consumer Financial Services.

De leden van de VVD-fractie willen ook kijken naar het bevorderen van consumentenvertrouwen, het slechten van toetredingsbelemmeringen en het benutten van kansen door nieuwe technologie. De uitwerking van de voorstellen is echter nog weinig concreet. Er is nog geen zicht op de impact, de gevolgen of de administratieve lasten. Voor een definitief oordeel is dat wel noodzakelijk. In hoeverre heeft er ook al overleg met de betrokken sectoren plaats gevonden? Zo nee, waarom niet? Zo ja, wat is daar uit gekomen?

De leden van de VVD-fractie lezen dat het doel is betere toegang tot diensten in andere lidstaten, met het oog op meer keuze en een groter aantal aanbieders, zodat er meer concurrentie is en goedkopere producten komen. Daar is de VVD natuurlijk voorstander van. Maar hoeveel gebruik wordt er nu gemaakt van diensten in andere lidstaten? In hoeverre is er vraag bij de consumenten naar diensten in andere lidstaten dan wel behoefte? Welke analyse is hier voorafgaand van gemaakt?

De leden van de VVD-fractie vinden het goed dat de Europese Commissie gaat onderzoeken hoe het voor consumenten gemakkelijker kan worden gemaakt over te stappen tussen financieel dienstverlener. In Nederland speelt er met name de discussie over overstappen naar een andere bank, en het punt van de nummerportabiliteit die dat zou kunnen vergemakkelijken. Tot nu toe was de Europese Commissie zeer terughoudend om te kijken naar zaken als nummerportabiliteit. In hoeverre gaat men dat nu wel doen? Waarom dringt Nederland daar niet op aan bij de Europese Commissie, want in de kabinetsreactie wordt dit punt niet eens benoemd?

De VVD heeft zich altijd ingezet voor meer mogelijkheden voor FinTech, innovatie in de financiële sector, onder meer via het eigen FinTech Actieplan, maar ook in het Europees parlement met het initiatief van VVD Europarlementariër Van Nieuwenhuizen op het onderwerp FinTech. Daarom juicht de VVD het toe dat de Europese Commissie ook een lange termijn strategie wil ontwikkelen om kansen van technologische innovatie te benutten. In hoeverre gaat er dan ook gekeken worden naar belemmeringen in de huidige Europese wet- en regelgeving voor FinTech, want die zijn er zeker? En waarom wordt er alleen een lange termijn strategie ontwikkeld en niet, in overleg met de sector, ook gekeken naar korte termijn acties, concrete quick wins?

De VVD herkent het probleem dat consumenten bij het afsluiten van verzekeringen bij autoverhuur niet altijd goed worden geïnformeerd. Welke afspraken heeft de Europese Commissie hierover inmiddels met de grootste autoverhuurbedrijven gemaakt? Wanneer zijn deze afspraken gemaakt? Er wordt aangegeven dat er eind 2017 zal worden overwogen door de Europese Commissie of verdere wetgeving nodig is. Wat wordt daar precies mee bedoeld?

Wat wordt bedoelt met actiepunt 9 inzake de kredietwaardigheidsbeoordelingen? Om welke concrete voorstellen gaat het en wat zijn daarvan de gevolgen?

Welke problemen signaleert het Kabinet momenteel met betrekking tot online krediet in het buitenland, bijvoorbeeld als het gaat om flitskredieten? In hoeverre staat deze problematiek ook op het netvlies van de Europese Commissie? Eerder heeft het Kabinet aangegeven dat ze achter het doel staat van een betere toegang tot diensten in andere lidstaten, met het oog op meer keuze en een groter aantal aanbieders, zodat er meer concurrentie is en goedkopere producten komen. Maar ten aanzien van grensoverschrijdende toegang tot consumptief krediet lijkt het Kabinet daar terughoudender in. De VVD herkent natuurlijk de problematiek van de online flitskredieten. Gaat het er volgens het Kabinet niet vooral om grensoverschrijdende toegang tot consumptief krediet op een verantwoorde manier mogelijk te maken, bijvoorbeeld door bevoegdheden van de nationale toezichthouder? Zo nee, waarom niet? Want in de realiteit van vandaag van online diensten, zal het toch lastig zijn om het volledig te keren.