Ademruimte voor Griekenland - Main contents

Deze zomer konden we eindelijk weer een paar positieve dingen lezen over Griekenland. Eind juli gaf het bijvoorbeeld voor het eerst in lange tijd weer staatsobligaties uit.

Ook bleek die maand dat de werkloosheid met zo’n 5 procent is gedaald, in vergelijking met 2014. Maar dat is een treurige vaststelling; als Griekenland een patiënt was lag hij nog steeds op de intensive care. Die werkloosheid is nu namelijk nog steeds 21.7 procent. Meer dan 1 op de 5 mensen zonder werk; een succes kun je dat niet noemen. Om van de jeugd nog maar niet te spreken: daarvan zit nog steeds bijna de helft thuis.

Dat was ook de reden dat de Griekse minister van Werkgelegenheid gister te gast was in het Europees Parlement. Daar vroeg ze om wat ademruimte. Niet wat betreft het afbetalen van schulden in het algemeen. Nee, ze vroeg om het uitzonderen van investeringen die banen kunnen opleveren van de berekeningen over hoe veel Griekenland op dit moment mag uitgeven. Ze vroeg om wat flexibiliteit van de EU voor dat soort uitgaven, niet alleen voor Griekenland maar voor alle Europese landen met een bovengemiddeld hoge werkloosheid, na jaren van wat een collega treffend ‘sociaal bloedbad’ noemde.

Zodat Griekenland kan investeren in banen en groei, in plaats van alleen maar schulden afbetalen.

Zodat Europa niet alleen staat voor bezuinigingen en marktwerking, maar ook voor compassie en redelijkheid.

Want redelijk is het: een ‘gezond’ land in de EU besteed per jaar zo’n 0.5% van het BNP aan actief arbeidsmarktbeleid. En dan hebben we het over landen waar de werkloosheid zo’n 10% is! Griekenland, dat boven de 20% zit, heeft dat recht op dit moment niet. En dat terwijl in het Verdrag toch echt staat de Europese Unie zich zal inzetten voor de duurzame ontwikkeling van Europa, op basis van een sociale markteconomie ‘gericht op volledige werkgelegenheid en sociale vooruitgang’.

Een economie wakker je aan door te investeren in plaats van hem kapot te bezuinigen. En de Griekse overheid heeft daar een serieus plan voor. Dat plan gaat over het bereiken en trainen van bepaalde groepen werklozen. Zo wil de overheid groepen jongeren trainen voor banen in de private sector, zodat zij als de economie aantrekt klaarstaan met vaardigheden die dan nodig zijn, maar ze op dit moment niet hebben. En Griekenland wil de allerkwetsbaarsten inzetten om op lokaal gebied belangrijke diensten zoals scholen en bibliotheken waar personeel te kort is, extra mensen te geven. Zo slaan ze 2 vliegen in 1 klap.

Ik ga mijn best doen om de Griekse minister de komende maanden te steunen en draagvlak te creëren in het Parlement en daarbuiten. Het is mooi dat de werkloosheid in ons eigen land flink is teruggelopen, maar zolang de situatie in Griekenland schrijnend is moeten we de Grieken solidariteit en ondersteuning bieden.