Op naar een Nationaal Landbouwakkoord - Main contents
Het is tijd voor een frisse wind door onze landbouwsector.
De boeren voedselverwerkers en supermarkten die ons voedsel leveren, zouden samen met maatschappelijke organisaties en de overheid een lange termijn aanpak vast moeten stellen. Met als voornaamste doel: hoe zorgen we ervoor dat we onze voedselkwaliteit blijven verbeteren en dat verantwoord produceren met oog voor milieu en dier daarbij de norm wordt. Daarvoor ga ik deze week pleiten tijdens het debat over de begroting van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit in de Tweede Kamer.
Als boeren innoveren, door maatschappelijk verantwoord te ondernemen en zich daarbij inzetten voor de natuur, moeten we ze daarvoor belonen.
Als boeren innoveren, door maatschappelijk verantwoord te ondernemen en zich daarbij inzetten voor de natuur, moeten we ze daarvoor belonen. Nu delven ze nog te vaak het onderspit in de concurrentie met vervuilende massaproducenten. Dit is nu onwenselijk, maar zeker op de lange termijn. We moeten zorgvuldig omspringen met onze landbouwgrond en ons vergewissen van een blijvend hoge voedselkwaliteit.
De oplossingsrichting die ik de kersverse minister Carola Schouten hiervoor mee ga geven, is die van een Nationaal Landbouwakkoord. Naar voorbeeld van het Energieakkoord, zouden dan alle partijen uit de keten met elkaar om tafel moeten om tot gezamenlijke doelen te komen. Op die manier maken we alle betrokkenen verantwoordelijk voor de omslag naar verantwoordere voedselproductie. We duwen niet alleen op de boeren, maar spreken ook de voedingsindustrie en supermarkten aan op hun rollen.
De oplossingsrichting die ik de kersverse minister Carola Schouten hiervoor mee ga geven, is die van een Nationaal Landbouwakkoord.
Daarbij komt dat de landbouwsector de afgelopen maanden van incident naar incident hobbelde. We hadden de eieren met fipronil en onlangs de berichtgeving over grootschalige mestfraude in Brabant. Het toezicht moet verscherpt worden, en het is dan ook goed dat deze regering extra geld uittrekt voor de NVWA die belast is met dit toezicht. Maar wat mij betreft, moeten partijen die structureel regels aan hun laars lappen ook de deksel ook hun neus verwachten van andere partijen in de keten. Voedingsbedrijven en supermarkten kunnen bijvoorbeeld het tij keren door simpelweg geen producten meer af te nemen van agrariërs die systematisch frauderen. Dergelijke boeren verpesten het voor de rest van de industrie, en daar moet diezelfde rest van de industrie samen een grens trekken.
Een Nationaal Landbouwakkoord kan dienen als overkoepelend kader, waarbinnen we op tal van belangrijke thema’s rondom voedsel en milieu gerichter kunnen gaan samenwerken.
Dat dergelijke samenwerkingen in de voedselindustrie kunnen, bewezen Unilever, diverse natuur- en milieuorganisaties en de brancheorganisatie uit de Land- en Tuinbouwsector (LTO Nederland) vorige maand. Zij sloegen de handen ineen om de teruglopende biodiversiteit op het platteland een halt toe te roepen. Dat is een mooi voorbeeld van gerichte samenwerking. Een Nationaal Landbouwakkoord kan dienen als overkoepelend kader, waarbinnen we op tal van belangrijke thema’s rondom voedsel en milieu gerichter kunnen gaan samenwerken.