Situatie Marokkaanse Rif-gebergte blijft onze bijzondere aandacht houden - Main contents

“Nasser Zefzafi” - de bekendste leider van de protesten in de Rif (Marokko) wordt naar voren geroepen door de rechter. In lichtblauw overhemd - tussen de advocaten in zwarte toga’s - komt Nasser Zefzafi aanlopen.

Zefzafi groet de rechter en groet vervolgens de families van de gevangen die naar de zitting zijn gekomen. Nu is hij eindelijk aan de beurt om zijn verhaal te vertellen in de rechtbank in Casablanca. Wij zijn deze dag ook aanwezig in de zaal en horen Nasser Zefzafi praten over de bewogen geschiedenis van de Rif, over hoe de mensen in de Rif opkwamen voor hun land Marokko en over de schrijnende situatie in de gevangenis waar de leiders van de Hirak zitten. Al tien maanden zit Zefzafi in eenzame opsluiting, maar hier staat geen gebroken man.

We wilden zelf zien en horen wat er speelt, wat er leeft en hoe de situatie vordert.

We zitten in dezelfde bankjes van de rechtszaal als de vader en moeder van Zefzafi. Na de zitting spreken we met hen. We hebben een indrukwekkend gesprek. Zij hebben het zwaar, ze zijn niet meer de jongsten en moeten elke week ruim 600 kilometer heen en 600 kilometer terug reizen om hun zoon op woensdag te bezoeken in de gevangenis van Casablanca. Dat bezoek gebeurt staand, want zitten mag niet. Wij hebben de Marrokkaanse regering gevraagd te kijken of dit kan veranderen voor oudere mensen zoals de vader en moeder van Zefzafi.

Helaas lieten de lokale autoriteiten het niet toe om Al Hoceima te bezoeken.

De afgelopen dagen hebben we in Marokko een beeld gekregen van de situatie in Marokko en van ‘de Rif’ in het bijzonder. We hebben gesproken met leden van de regering, de procureur generaal, met enkele leden van het parlement, met het verdedigingscollectief van de Hirak-leiders en met familieleden van gevangenen.

Helaas lieten de lokale autoriteiten het niet toe om Al Hoceima te bezoeken, waardoor we besloten hebben ons werkbezoek af te breken. De vader van Nasser Zefzafi had ons uitgenodigd om bij hem thuis op bezoek te komen om verder te praten. Gelukkig hebben we verschillende familieleden van de gevangen leiders wel kunnen spreken in Casablanca. Want daar ging het ons om dit bezoek; zelf zien en horen wat er speelt, wat er leeft en hoe de situatie vordert.

Marokko en het Rif-gebergte blijven onze bijzondere aandacht houden.

Ook veel Nederlanders maken zich grote zorgen over hun familie en vrienden in de Rif. Sommigen durven niet meer naar Marokko omdat ze vrezen op een zwarte lijst te staan en opgepakt te worden. In de Tweede Kamer zullen we minister Blok vragen om dat te bespreken met de Marokkaanse regering. In Brussel zullen we aandacht vragen voor de situatie in de Rif en voorstellen doen om met de Marokkaanse autoriteiten te bespreken of meer EU gelden naar investeringen in de Rif kunnen. Wij zouden graag zien dat er niet alleen onafhankelijke waarnemers in de rechtbank mogen zijn, maar ook in de regio Rif. Nu is Al Hoceima zo goed als afgesloten. We gaan nu terug naar Nederland, maar Marokko en het Rif-gebergte blijven onze bijzondere aandacht houden.