Gaswinning of kernenergie: Groningen is geen wingewest! - Main contents
Nederland ligt aan een grote en ondiepe zee. Dat biedt ons een unieke kans om vol in te zetten op windparken op zee. En als de zon niet schijnt en de wind niet waait kunnen we energie gebruiken die we hebben opgeslagen in waterstof. Deze waterstofeconomie biedt vooral de noordelijke provincies en de Eemshaven een enorme kans.
‘Er moet zo snel mogelijk een kerncentrale gebouwd worden’. Aldus Klaas Dijkhoff, fractievoorzitter van de VVD. Wat hij er wijselijk niet bij zei is wáár die gebouwd moet worden. Wie wil er immers een kerncentrale in zijn achtertuin? Maar die plannen liggen er wel. Al sinds jaren is, naast Borssele en de Europoort, ook de Eemshaven gereserveerd als locatie voor een kerncentrale. De gaswinning is nog nauwelijks gestopt, maar bij de VVD zinnen ze al op nieuwe manieren om energiewinst te trekken uit Groningen.
We hebben een gigantische opgave om wat te doen aan de klimaatverandering.
‘Het is relatief schoon’. ‘Het is heus veilig’. Voor veel inwoners van Groningen komt de verdediging van kernenergie bekend voor. Het zijn dezelfde smoesjes waarmee jarenlang het oppompen van Gronings gas is goedgepraat. Terwijl we ook weten: kernenergie is niet veilig. Voor het radioactief-afval is geen oplossing. En het is peperduur.
Niet alleen de mensen in Tsjernobyl, maar ook in Fukushima in het hoogontwikkelde Japan waanden zich veilig. Maar toch ging het mis. Grote gebieden zijn ernstig besmet en onbewoonbaar. Ook ondergronds opgeslagen afval blijft tienduizenden jaren radioactief en gevaarlijk. En die grond gedraagt zich grilliger dan de wetenschap kan voorspellen. In Groningen hebben we die harde les nu wel geleerd. De kans op aardbevingen is nihil, zo zeiden wetenschappers, maar we zitten letterlijk met de brokken. De Duitsers zijn ook door schade en schande wijzer geworden. De veilig geachte zoutkoepel van Morsleben is lek. Om het water weg te houden bij de vaten gevuld met kernafval, is al 6 miljard euro uitgegeven. Niet voor niets besloot Duitsland tot de ‘Atomausstieg’: sluiting van alle kerncentrales.
We moeten stoppen met de winning van Gronings gas en afkicken van onze olieverslaving.
Laat ik helder zijn: we hebben een gigantische opgave om wat te doen aan de klimaatverandering. We zien de gevolgen om ons heen. Het water stijgt, stormen komen vaker voor en worden heftiger. Tijd om in te grijpen, want je wilt zeker zijn dat we een schone en leefbare planeet nalaten aan onze kinderen. Daar zijn keuzes voor nodig. We moeten stoppen met de winning van Gronings gas en afkicken van onze olieverslaving. Nieuwe manieren vinden om onze energie op te wekken.
En dat kan. Nederland ligt aan een grote en ondiepe zee. Dat biedt ons een unieke kans om vol in te zetten op windparken op zee. En als de zon niet schijnt en de wind niet waait kunnen we energie gebruiken die we hebben opgeslagen in waterstof. Deze waterstofeconomie biedt vooral de noordelijke provincies en de Eemshaven een enorme kans. Deze moderne technieken zijn niet alleen schoon, maar de bouw en het onderhoud zorgt ook voor nieuwe werkgelegenheid in het noorden.
Den Haag heeft een ereschuld aan Groningen. Te lang is Groningen gebruikt als een wingewest. Daar plukken we nog steeds de wrange vruchten van. In plaats van Groningen nu weer op te schepen met een peperdure kerncentrale, moet dat geld geïnvesteerd worden in nieuwe technieken. Nieuwe, schone technieken die de economie en werkgelegenheid van Groningen ten goede komen.
Den Haag heeft een ereschuld aan Groningen.
Daarom mijn oproep: zet een streep door die dure, gevaarlijke plannen voor een kerncentrale. Schrap ook de Eemshaven als vestigingslocatie. Investeer in windparken op zee. In energie uit waterstof. Investeer in banen voor gewone Groningers. In een toekomst die Groningen zicht biedt op ontwikkeling en vooruitgang. Want Groningen is geen winstgewest en het is tijd dat het kabinet dat ook eens tussen de oren krijgt.