Lichtpuntje - Main contents
Wanneer de dagen echt kort worden verschijnen de kerstlichtjes aan de ophaalbrug in ons dorp. Heerlijk vind ik het, wanneer ik door de polder kom aangereden, om van veraf al die lampjes te kunnen zien. En ook de huizen en boerderijen langs de weg doen extra hun best om met kerstverlichting of een extra lampje aan wat licht in het donker te brengen. Voor zichzelf, maar ook voor de mensen die onderweg langsrijden, -fietsen of voorbijlopen. Want laten we wel zijn, met kerst kijken we altijd net wat meer om naar een ander - familie, vrienden en mensen in nood, dichtbij of ver bij ons vandaan.
Vanuit die gedachte willen we als CDA het hele jaar door in het leven - en in de politiek - staan. Een maatschappij die verbonden is,het goede koestert, nieuwe uitdagingen aankan en omziet naar elkaar. Iedereen doet mee en iedereen telt mee.
In dat opzicht is Europa veelal een baken van licht ineen soms donkere en vaak onzekere wereld. We zijn al met al een welvarend en stabiel continent - een schrijnend contrast met de oorlog in Syrië, de agressiviteit van de Russische President Poetin en de onverschilligheid van de Verenigde Staten, achter wiens brede schouders we ons niet meer kunnen verschuilen voor onze veiligheid.
Deze nieuwe veiligheidssituatie heeft tot gevolg dat Europa steeds meer zelf verantwoordelijkheid moet nemen. De afgelopen jaren zijn daartoe belangrijke stappen gezet en het CDA en de EVP hebben daarbij een leidende rol gespeeld. Maar we realiseren ons ook dat het werk nog niet klaar is. Eén lijn trekken in ons migratiebeleid blijkt voor sommige landen bijvoorbeeld nog heel moeilijk. Zij blijven liever hangen in oneliners dan in het vinden van echte oplossingen.
Dat onze vrije en veilige samenleving geen vanzelfsprekendheid is bleek maar weer eens tijdens onze laatste plenaire vergadering van dit jaar in Straatsburg. Terwijl onze fractievergadering teneinde liep, opende een terrorist het vuur op de kerstmarkt - een van de bekendste van Europa, die jaarlijks miljoenen mensen naar de stad toe trekt. Ondanks de snelle interventie van de politie betreuren we vijf doden, toeristen maar ook journalisten die meegereisd waren met het Europees Parlement. Het feit dat de dader uit Straatsburg zelf afkomstig was en radicaliseerde in een Franse gevangenis laat zien dat we naast een debat over veiligheid en migratie ook moeten spreken over integratie. Over een samenleving waar groepen niet moedwillig en doelbewust buiten de maatschappij staan. En waar de overgrote meerderheid wegkijkt van deze zorgelijke tendens. Wat daarvoor nodig is in de eerste plaats een streep door het groeiende individualisme in onze maatschappij. Onze samenleving kan alleen dan dat mooie lichtpuntje blijven als we omzien naar elkaar en een appèl doen op elkaar. Als we het “tegen elkaar” willen vermijden, moeten we het “naast elkaar heen” weerom buigen in een “met elkaar”. Een enorme opdracht. En een goed voornemen voor 2019.