Weeklog: Luxe gebouwen, het Europees Parlement krijgt er geen genoeg van - Main contents

Gele hesjes, Brexit, Europese verkiezingen, je zou verwachten dat het Europees Parlement zich wat nederiger en soberder zou gaan opstellen richting de burgers in Europa. Maar als het gaat om het gebouwenbeleid, is daar in ieder geval niets van te merken. Dure informatiebureaus op toplocaties in alle lidstaten, aankoop van het Huis van de Europese Geschiedenis, van de Solvay-bibliotheek, herbouw (dan wel ingrijpende renovatie) van het Paul Henri Spaak gebouw, allemaal in Brussel, en als klap op de vuurpijl een slordige €3 miljoen voor gastenverblijven bij het Jean Monnet huis in de buurt van Versailles. Bij de begrotingscontrole zal ik de komende weken flink inzoomen op dit zonnekoningen gedrag, een volksvertegenwoordiging onwaardig.

De afgelopen jaren hebben we eigenlijk het ene na het andere schandaal gehad rondom het gebouwenbeleid van het EP. Iedere bezoeker aan Brussel of Straatsburg valt de protserigheid op van de gebouwen waarin het EP is gevestigd. Dat die gebouwen groot zijn, is nog te verklaren uit het feit dat er op werkdagen duizenden mensen tegelijk gebruik van maken. Maar dat een van de belangrijkste gebouwen, het Paul Henri Spaak gebouw, na een kleine 30 jaar alweer tegen de vlakte moet of in ieder geval voor honderden miljoenen euro’s moet worden verbouwd, begrijpt niemand. Er zijn bij de constructie grote fouten gemaakt, maar ja, we moeten natuurlijk naar de toekomst kijken en daarom liggen er voorstellen om de beste architecten te verleiden om er iets moois van te maken. En dat alles natuurlijk op kosten van de belastingbetaler.

Daar blijft het niet bij: eerder zagen we al dat de informatiebureaus van het EP in de lidstaten op de duurste locaties gevestigd worden, zoals de Boulevard Haussman in Parijs. Daar gaan weer een flink aantal miljoenen. En in Brussel zelf koopt het EP het ene na het andere gebouw, niet voor kerntaken van het EP, maar als museum (Huis van de Europese Geschiedenis) of als bibliotheek annex ontvangstruimte (Solvay gebouw). En onlangs ontdekte ik bij toeval dat het EP ook nog miljoenen wil uittrekken voor een huis ten zuidwesten van Versailles, dat kennelijk gebruikt wordt voor heidagen van het EP-personeel. Dat huis, het Jean Monnet huis, is er al, incl. conferentiefaciliteit, maar nu moeten er ook nog meer dan 30 gastenverblijven bij komen. Dat scheelt dan wel weer hotelkosten. Je moet maar durven.

Het kan niet op, maar voor de doorsnee burger is het allemaal niet meer te volgen. De EU legde toch steeds bezuinigingen op aan de lidstaten? Sociale voorzieningen werden afgebroken en ook op zorg, onderwijs en veiligheid is door de lidstaten straf bezuinigd. Maar het EP zelf mag kennelijk baden in luxe. Onbegrijpelijk en onaanvaardbaar. Als iets aantoont dat de Brusselse elite maling heeft aan gewone mensen (die betalen hun belasting toch wel), dan is het wel bij het gebouwenbeleid. Ik zal voor de motie over de controle op de uitgaven van het EP dit jaar een aantal straffe bezuinigingen voorstellen. Als SP wensen we niet mee te werken aan dit luxe gedrag.