Kassa. De hoofdprijs betalen voor een plastic zakje. - Main contents

Vooral bij oudere mensen komt het geregeld voor: zó veel verschillende medicijnen op allerlei verschillende momenten moeten slikken, dat je door de bomen het bos niet meer ziet.

Dan zijn systemen waarin al die tabletten al zijn gesorteerd op wanneer je ze moet innemen een uitkomst.

De medicijnenrol (ook wel Baxter- of weekrol genoemd) is zo’n systeem. Het is eigenlijk een serie aan elkaar gesealde plastic zakjes (op een rol dus), waarin per zakje de medicijnen die je op een bepaald moment moet slikken zijn verpakt. Dat dat voor de apotheek wat bewerkelijker is dan een doosje met 30 pillen over de toonbank aangeven, dat is duidelijk. Maar dat de verpakking waarin je tabletten zitten vervolgens tot tien keer zoveel kost als die tabletten zèlf, wat fors in de papieren loopt (je praat al gauw over honderden euro’s per jaar): dat is gek.

Daarom vind ik dat er snel openheid moet komen.

Te gek eigenlijk. Want van die verpakking word je niet beter. Nou ja, de apotheker misschien.

En daarom vind ik dat er snel openheid moet komen. Waar is die prijs op gebaseerd? Is-ie ergens op gebaseerd? Of is het, wat je wel hoort, een manier om snel te cashen? Een verdienmodel, zoals de directeur van de zorgverzekeraars pas suggereerde. De enigen die die openheid kunnen verschaffen, zijn apothekers. Maar die doen dat niet. Die zeggen dat ze dat niet mogen. ‘Dat is nou eenmaal marktwerking.’

Als je niets te verbergen hebt en je hebt een goed verhaal, dan kun je dat gewoon vertellen.

Ik vind dat te makkelijk. Los van het feit dat de PvdA nooit een voorstander van marktwerking in de zorg is geweest (wij hebben daar ook steeds tegengestemd), heb je hier niet te maken met klanten die in plaats van de ene ook wel naar de andere supermarkt kunnen gaan. De gebruikers van die medicijnenrollen zijn vaak kwetsbare mensen. Oudere mensen meestal. Die in een verpleeghuis verblijven of aangewezen zijn op thuiszorg. Mensen die niet even naar een andere apotheek kunnen lopen. Waar ze trouwens ook flink zouden moeten betalen.

Afgelopen zaterdag was ik hierover bij het tv-programma Kassa, vandaag heb ik Kamervragen gesteld.

Als je niets te verbergen hebt en je hebt een goed verhaal, dan kun je dat gewoon vertellen. Als je daarnaast ook nog eens hartstikke duur bent en je ‘klanten’ kunnen niet zo makkelijk naar de ‘concurrent’, dan moet je dat gewoon vertellen. Bovendien: het gaat in de zorg om publiek geld. Geld dat we met ons allen opbrengen. Daar móet je transparant over zijn.

Afgelopen zaterdag was ik hierover bij het tv-programma Kassa. Vandaag heb ik Kamervragen aan de minister gesteld.

Wordt vervolgd.