Schriftelijke vragen over gevolgen nieuwe ECB-beleid in relatie tot Italiaanse banken - Main contents

Sinds oktober 2019 kunnen banken een gedeelte van hun overtollig kasgeld tegen een nultarief stallen bij de centrale banken. Volgens gegevens van de ECB nam overtollige cash in de eerste week na invoering van het systeem met €50 miljard toe in Italië en is er geld weggevloeid bij banken uit noordelijke landen. Klaarblijkelijk worden door de opzet van het tieringstelsel arbitragemogelijkheden gecreëerd. De VVD wil weten wat de (macro-economische) gevolgen van deze ontwikkeling zijn en wat de risico’s zijn die daaraan verbonden zitten voor de eurozone als geheel, dan wel voor de noordelijke eurolanden en Nederland.

Schriftelijke vragen van het lid Aukje de Vries (VVD) aan de minister van Financiën over de berichten “Italian banks rush to profit from ECB negative rates’’ en “Italiaanse banken lenen extra miljarden uit noordelijke landen” (Financial Times 12 november 2019 en Het Financieele Dagblad 13 november 2019).

• 1. 

  Bent u bekend met de artikelen ‘Italian banks rush to profit from ECB negative rates’ uit de Financial Times van 12 november 2019 en ‘Italiaanse banken lenen extra miljarden uit noordelijke landen’ uit Het Financieele Dagblad van 13 november 2019?

• 2. 

  Kunt u de cijfers bevestigen dat Italiaanse banken ‘gebruik maken van de negatieve rentestanden’ en dat veel noordelijke banken al op hun limiet zitten en daarom daar niet gebruik van kunnen maken?

• 3. 

  Wat vindt de Minister van het feit dat Italiaanse banken in deze mate gebruik maken van een arbitragemogelijkheid die wordt geboden doordat banken uit de eurozone zijn vrijgesteld van de negatieve depositorente van de ECB? Welke mogelijkheden heeft ECB om dit tegen te gaan?

• 4. 

  Vindt u dat banken, uit Italië of elders, gebruik zouden moeten kunnen maken dergelijke arbitragemogelijkheden?

• 5. 

  Wat zijn de effecten van de introductie van het tieringstelsel op deze arbitragemogelijkheden? Vindt u het wenselijk dat, klaarblijkelijk, door de opzet van het tieringstelsel arbitragemogelijkheden gecreëerd worden?

• 6. 

  Valt uit deze ontwikkeling nu af te leiden dat zuidelijke Europese banken een (oneerlijk) voordeel ervaren uit het introduceren van het tieringsysteem en het verdere aangekondigde onconventionele monetaire beleid? Vindt u het redelijk dat de Italiaanse banken hier gebruik van kunnen maken, maar veel noordelijke banken niet, omdat ze al op hun limiet zitten?

• 7. 

  Wat zijn de (macro-economische) gevolgen van deze ontwikkeling en de stappen van de Italiaanse bankensector? Wat zijn de risico’s die daaraan verbonden zitten voor de eurozone als geheel, dan wel voor de noordelijke eurolanden en Nederland?

• 8. 

  Wat betekent dit voor de stabiliteit van de Italiaanse economie en de stabiliteit van de Italiaanse bankensector? Idem voor de eurozone.

• 9. 

  Vindt u dat aanvullende stappen of gesprekken noodzakelijk zijn? Zo ja; welke en gaat u die stappen nemen? Zo nee, waarom niet?