Blog: tijd voor verantwoordelijkheid! - Main contents
De voorpagina van Dagblad Trouw vandaag: de Nederlandse ontwikkelingsbank FMO heeft geïnvesteerd in Kongolese palmolie terwijl drinkwater is vervuild, werknemers net aan een dollar per dag krijgen en worden blootgesteld aan pesticiden. Investeerders moeten rekenschap geven van de gevolg van hun investeringen voor mens en milieu. Dat is voor mij het doel van duurzame financiering. In de regel staat de eenzijdige aandacht voor winst dat al in de weg, daarvan is FMO niet te betichten. Ik twijfel niet aan de goede bedoelingen van FMO, maar ook goede bedoelingen bieden dus helaas niet voldoende waarborgen tegen schade voor mens en milieu.
Openheid van zaken is essentieel. Net voor de Europese verkiezingen heb ik als hoofdonderhandelaar (rapporteur) een regulering over openheid van financiële sector weten af te ronden. Pensioenfondsen, verzekeraars, asset managers en dergelijke moeten laten zien welke gevolgen hun investeringen hebben voor mens en milieu. Net na de verkiezingen ben ik als een van de onderhandelaars bij ‘taxonomie’ betrokken geraakt: dat voorstel moet vaststelling welke economische activiteiten groen of eigenlijk duurzaam zijn, zodat duidelijker wordt welke investeringen wel duurzaam zijn en welke niet.
Openheid alleen is niet voldoende. Openheid moet leiden tot druk van buiten, maar verandering komt van binnenuit, door verantwoordelijkheid. Investeerders moeten zich verantwoordelijk voelen. Dat kan door een investeringsproces te hebben waarbij alle risico’s voor mens en milieu aan bod komen (genaamd due diligence). Dat is het verhaal dat ik de afgelopen twee weken weer heb gepredikt bij discussiebijeenkomsten met Duitse banken en met asset managers (zoals het Amerikaanse Black Rock) en op het ‘UN Forum for business & human rights’.
Dat is voor veel financiële instellingen een revolutie. Niet langer de winst centraal. Niet langer de aandeelhouder centraal. Zo revolutionair zijn de mensen bij die instellingen niet. Tijden veranderen gelukkig en ik heb hoop op wezenlijke verandering.
Vaak kan ik de Nederlandse banken, pensioenfondsen en verzekeraars als een relatief goed voorbeeld aanhalen. Maar soms gaat het zo gruwelijk mis. Tijd voor verantoordelijkheid.