Voorbereidingsfase Europese voorstellen

Source: Europa Nu.

Vrijwel alle voorstellen1 voor nieuwe Europese regels worden door de Europese Commissie2 ontwikkeld. De ontwikkeling van een voorstel neemt enige maanden tot verscheidene jaren in beslag, waarbij eerst onderzoek wordt gedaan en vaak inspraak plaatsvindt van regeringen, instellingen, bedrijfsleven, maatschappelijke organisaties, deskundigen en burgers. Dit is hierdoor de beste fase om te helpen het beleid van de Europese Unie vorm te geven.

Contents

  1. Begripskader
  2. Procedure
  3. Beïnvloeding

1.

Begripskader

Initiatieven tot nieuwe voorstellen komen voort uit beleidsplannen en de uitvoering en evaluatie van bestaande wet- en regelgeving. Daarnaast is het op sommige gebieden noodzakelijk om maatregelen te nemen bij bepaalde acute maatschappelijke of internationale problemen. De Europese Commissie heeft dit exclusieve initiatiefrecht3 voor vrijwel alle beleidsterreinen.

De Commissie stelt bij haar aantreden de vijfjaarlijkse strategische doelstellingen vast. Een oriënterend debat in het college van Commissarissen is het vertrekpunt van de planning en bepaalt de prioriteiten en de strategische doelstellingen van de Commissie. De secretaris-generaal brengt de directoraten-generaal4 op de hoogte van de conclusies van het college van Commissarissen, waarna zij voorstellen doen om deze in acties om te zetten.

2.

Procedure

Voordat de Europese Commissie een voorstel doet, gaat zij eerst na of zij daartoe op basis van de Europese verdragen bevoegd is. Ook bekijkt ze of aan een aantal andere voorwaarden voldaan is, zoals de voorwaarde, dat iets alleen op Europees niveau gedaan mag worden als dat ook het beste Europees aangepakt kan worden. Deze voorwaarde wordt ook wel het subsidiariteitsbeginsel genoemd.

3.

Beïnvloeding

In deze fase zijn er ruime mogelijkheden voor beïnvloeding van de voorstellen. De Europese Commissie nodigt vaak ook maatschappelijke organisaties, lidstaten en burgers uit om hun visie op de voorstellen te geven. Naast inhoudelijke kan hier ook meegedacht worden over welk wetsinstrument en welke besluitvormingsprocedure van toepassing zullen worden gebruikt.

De Europese Commissie kan zijn conceptvoorstellen in deze fase toetsen door gebruik te maken van onder meer:

  • expertgroepen

    Dit type werkgroepen van de Europese Unie5 adviseert de Europese Commissie2 bij het opstellen van nieuwe wetgeving en nieuw beleid. Daarnaast houden ze zich bezig met controle, coördinatie en samenwerking met de lidstaten. Expertgroepen kunnen tijdelijk of permanent zijn ingesteld. De deskundigen worden niet betaald, maar krijgen een onkostenvergoeding. Expertgroepen zijn samengesteld uit deskundigen van nationale overheden, vertegenwoordigers van belangenorganisaties en/of experts uit het bedrijfsleven.

  • groenboeken

    By means of a green paper the European Commission attempts to initiate a debate about possible future policies in a given area. Eventually, a green paper may serve as a basis for later legislative proposals.

  • witboeken

    By means of a white paper the European Commission initiates debate on new policies it intends put forward at a later stage. White papers tend to be detailed documents and usually serve as basis for one or more legislative proposals.

  • elektronische publieksraadplegingen

    The European Commission launches electronic consultations on a regular basis. These consultations attempt to examine the point of view of parties policy proposal. Another commonly used term is 'consultation' or 'consultation process'.

  • forums

    De Europese Commissie2 organiseert soms in samenwerking met andere EU-instellingen forums waartoe specifieke belangengroepen (niet-gouvernementele organisaties, groeperingen uit het bedrijfsleven e.d.) worden uitgenodigd.

  • 1. 
    De Europese Commissie doet jaarlijks tientallen wetgevingsvoorstellen aan de Raad van Ministers en het Europees Parlement. Een voorstel wordt vergezeld van een toelichting en in sommige gevallen van een financieel memorandum en een studie van de te verwachten gevolgen. Daarnaast stelt de Commissie jaarlijks honderden maatregelen voor ten behoeve van het uitvoeren van Europese wetgeving, voor het uitwerken van technische details in bestaande wetgeving of voor het goedkeuren van internationale overeenkomsten.
     
  • 2. 
    The European Commission is the executive body of the EU and runs its day-to-day business. It is made up of the College of Commissioners, 27 European Commissioners, one for each member state, who are each responsible for one or several policy areas. In addition, the 'Commission' also refers to the entire administrative body that supports the Commissioners, consisting of the Directorates-General and the Services.
     
  • 3. 
    De Europese Commissie heeft als enige instelling van de Europese Unie het recht voorstellen te mogen doen voor nieuwe wet- en regelgeving (verordeningen, richtlijnen, besluiten).
     
  • 4. 
    Directoraten-generaal (DG's) zijn de grootste zelfstandige eenheden binnen het ondersteunend apparaat van de Europese Commissie. De directoraten-generaal zijn onderverdeeld in directoraten, die weer zijn onderverdeeld in administratieve eenheden. Daarnaast zijn er nog een aantal diensten, zoals de Juridische dienst.
     
  • 5. 
    Al naar gelang de fase van besluitvorming kent de Europese Unie (EU) verschillende advies- en werkgroepen. Sommige adviesgroepen zijn permanent van aard, terwijl andere op tijdelijke basis ingesteld worden als daar aanleiding toe is.