Zeker zijn van een veilige universiteit - Main contents

Foute ‘grappen’, een hand op een been of erger. Grensoverschrijdend gedrag is helaas ook in de wetenschap nog steeds een hardnekkig probleem.

De verhalen die de afgelopen week naar boven kwamen naar aanleiding van een NRC artikel over een casus aan de Universiteit van Amsterdam (UvA), maken eens te meer pijnlijk duidelijk hoe slachtoffers nog altijd in de kou staan. Docenten die jarenlang hun gang kunnen gaan met intimiderend en ontoelaatbaar gedrag. Studenten die elkaar waarschuwen voor ‘die ene docent’. En vooral: verhalen over hoe instellingen ondanks verschillende alarmbellen pas na jaren - of soms helemaal nooit - actie ondernemen.

Foute ‘grappen’, een hand op een been of erger. Grensoverschrijdend gedrag is helaas ook in de wetenschap nog steeds een hardnekkig probleem.

In plaats van slachtoffers serieus te nemen en daders verantwoordelijk te houden, lijkt de eerste reflex van veel instellingen vaak de doofpot te zijn. Ondanks de inzet om op steeds meer universiteiten vertrouwens- en ombudspersonen te stationeren, lijkt dat vooralsnog verre van genoeg te zijn. Zo zijn er promovendi en post-docs die zich niet durven uit te spreken over grensoverschrijdend gedrag als het degene betreft van wie zij afhankelijk zijn voor hun onderzoek of aanstelling. Ik sprak een aantal van hen, en hun verhalen zijn vaak hartverscheurend.

Ik sprak een aantal van hen, en hun verhalen zijn vaak hartverscheurend.

Een belangrijke oorzaak hiervan is de hiërarchische structuur en het gebrek aan transparantie op veel universiteiten. Ik wil dat elk slachtoffer van grensoverschrijdend gedrag, of dat nou gaat om studenten of medewerkers, zich veilig kan uitspreken en dat daders worden aangepakt. Daarvoor is een cultuurverandering nodig, en wel zo snel mogelijk. Daarom pleit ik voor een onafhankelijk en landelijk meldpunt. En heb ik de minister gevraagd mee te denken over hoe we stroperige bureaucratie of taaie hiërarchie op universiteiten kunnen doorbreken. Het is de hoogste tijd om eindelijk slachtoffers centraal te stellen en niet de prestige van een docent of het imago van een universiteit.

Heb jij zelf ervaringen of ideeën het tij te keren? Stuur mij een mail (k.vdhul@tweedekamer.nl), ik hoor graag van je.

Ik wil dat elk slachtoffer van grensoverschrijdend gedrag, of dat nou gaat om studenten of medewerkers, zich veilig kan uitspreken en dat daders worden aangepakt.